آنگاه هدایت شدم صفحه 176

کسی که با دقت در این احادیث زیادی که علمای اهل سنت در صحاح و مسندهای خود نقل کرده‌اند، بنگرد هرگز تردیدی پیدا نمی‌کند که بیشتر اصحاب، تبدیل کردند و احکام را تغییر دادند بلکه پس از آن حضرت، به دوران جاهلیت بازگشتند مگر بسیار اندکی از آنان و به هیچ وجه نمی‌شود این احادیث را بر سومین قسم از اصحاب یعنی منافقین، تطبیق کرد زیرا در متن حدیث آمده بود «پس می‌گویم:

اصحابم!»

ضمنا این احادیث، مصداق و تفسیر آیاتی است که قبلا به آنها اشاره کردیم و خبر می‌داد از دگرگونی و ارتداد و عقبگرد اصحاب و تهدیدشان به عذابی سخت.

٢-حدیث رقابت بر سر دنیا:

حضرت فرمود:

«من قبل از شما می‌روم و من شاهد و گواه بر اعمال شما هستم و به خدا قسم من هم‌اکنون به حوضم می‌نگرم و همانا ذخائر زمین (یا کلیدهای زمین) به من سپرده شده و من به خدا سوگند بر شما نمی‌ترسم که پس از من، مشرک شوید ولی می‌ترسم که بر سر دنیا رقابت کنید!» (1).

آری! پیامبر «ص» راست می‌گفت چرا که اینان بقدری بر سر دنیا رقابت و هم‌چشمی داشتند که شمشیرها را کشیده و با یکدیگر به نبرد پرداختند و همدیگر را تکفیر کردند. و برخی از این اصحاب نامی، طلا و نقره، اندوخته بود تاریخ‌نویسانی مانند مسعودی در «مروج الذهب» و

طبری و دیگران ما را خبر داده‌اند که اموال زبیر به تنهائی پنجاه هزار دینار و هزار اسب و هزار برده و املاک زیادی در بصره، کوفه، مصر و . . . بود (2)

و همچنین برداشت طلحه، تنها از عراق، روزانه هزار دینار بود و برخی بیش از این نوشته‌اند. و عبد الرحمن بن عوف صد اسب و هزار شتر و ده هزار گوسفند داشت و پس از مرگش، یک هشتم از اموالش که بر همسرانش تقسیم کردند، هشتاد و چهار هزار بود. و عثمان بن عفان روزی که مرد، صد و پنجاه هزار دینار، منهای دام‌ها، زمینها و املاک زیادی بود که به شمارش نمی‌آید. و زید بن ثابت، پس از مرگش، آن‌قدر طلا و نقره بجای گذاشت که با تبرها آنها را می‌شکستند و دستهای افراد زیادی به همین مناسبت زخم شد، گذشته از ثروتها و املاکی که صد هزار دینار قیمت می‌کردند. (3)

این نمونه‌های ساده‌ای بود و در تاریخ شواهد بسیاری هست که فعلا نمی‌خواهیم وارد آن بحث شویم و به همین مقدار بسنده می‌کنیم تا معلوم شود که راست می‌گوئیم و دنیا در دیدگان آنها زینت داده شده و این آرایش‌ها چشمهاشان را خیره کرده بود.

1- صحیح بخاری-ج ۴-ص ١٠٠،١٠١.
2- مروج الذهب مسعودی-ج ٢-ص ٣۴١.
3- مروج الذهب مسعودی-ج ٢-ص ٣۴١.