آنگاه هدایت شدم صفحه 51

از آنچه در گذشتۀ زندگیم از تعلیمات صوفیان دریافته بودم که برای اولیا و شیوخ خود، صلاحیّت تصرّف و تأثیر در مجاری امور زندگی، قائل‌اند و معترف‌اند که خدای یگانه این صلاحیّت را به آنها ارزانی داشته است زیرا او را پرستیدند و از او اطاعت کردند و به آنچه نزد او است چشم دوختند. و مگر نه خداوند در حدیث قدسی می‌فرماید: «بنده‌ام، اطاعتم کن، ترا مانند خودم قرار می‌دهم که به هرچه بگوئی «کن» انجام پذیرد» .

و بدین سان کشمکشی در درونم آغاز شد. و اقامتم را در مصر به اتمام رساندم، پس از آنکه در آخرین روزها، به زیارت مساجد گوناگون رفتم و در همۀ آنها نماز گذاردم از مسجد مالک گرفته تا ابو حنیفه و تا مسجد شافعی و احمد بن حنبل، و از آنجا تا مسجد حضرت زینب و امام حسین.

و همچنین به زیارت مرکز تیجانی‌ها «الزاویة التیجانیه» رفتم و از آنجا داستان‌های زیادی دارم که شرحش طولانی است و مبنایم در این کتاب بر خلاصه‌گوئی و اختصار است.

دیدار در کشتی

در تاریخ مقرّر، توسط یک کشتی مصری که به بیروت مسافرت می‌کرد، روانه آن دیار شدم و هنگامی که روی تختخواب مخصوص خودم-در کشتی-قرار گرفتم، احساس خستگی زیادی-چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی-کردم، و لذا مدّت کمی خوابیدم، و در حالی که کشتی، دو ساعت یا سه ساعت بیشتر نبود که راه افتاده بود، با صدای همسایه‌ام از خواب بیدار شدم که می‌گفت: «برادر! گویا خیلی خسته‌ای؟ !» گفتم: آری! مسافرت از قاهره به اسکندریّه خسته‌ام کرد و