عصمت از دیدگاه شیعه و اهل تسنن صفحه 448

بدانند و این، بر خلاف سهو سایر مردم است که از ناحیه شیطان و نفوذ اوست و حال آن که شیطان بر پیامبر و پیشوایان دین، سلطه و چیرگی ندارد؛

{إنّما سلطانه علی الذین یتولونه والذین هم به مشرکون}(1) و {إلاّ من اتبعه من الغاوین}.(2)

بنابراین، سهو النبی غیر از «اسهاءُ النبی» است و اِسم های پیامبر، برگشت به قدرت مطلق خداوند دارد که هیچ کس منکر او نیست؛ یعنی سهو النبی مثل موت النبی و... است. علمای قبل و بعد از شیخ صدوق بر این نظر نبودند و بر ردّ آن دلایل محکم عقلی و روائی بیان کرده اند و روایت سهو النبی را از نظر متن و سند بررسی و با دلیل محکم ردّ کرده اند.

شیخ مفید (وفات: 413ﻫ.ق)

«... معصوم من اول عمره إلی آخره عن السهو والنسیان

والذنوب الکبائر والصغائر عمدا وسهوا».(3)

«پیامبر از آغاز عمر تا آخر آن از سهو و نسیان و گناهان کبیره و صغیره - چه به صورت عمد چه به صورت سهو - معصوم است.»

1- نحل / 100.
2- {إِلاّ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغاوینَ}؛ حجر / 42.
3- النکت الاعتقادیهْ، ص 37.