اذان و اقامه در اسلام صفحه 15

خداوند فرمود: موسی ! من همنشین کسی هستم که مرا یاد کند. فقال موسی انی اکون فی حال اجلک ان اذکذک فیها. قال یا موسی ! اذکرنی علی کل حال .

گفت : خدایا! من (گاهی ) در حالی هستم که مقامت را بالاتر از آن می بینم که در آن حال با تو سخن گویم . فرمود: یا موسی ! در هر حال به یاد من باش .

امیر المؤ منین (علیه السلام ) فرمود: سه چیز است که آن را ترک نمی کند مگر شخص عاجز و ناتوان : 1- شخصی که بشنود مؤ ذن اذان می گوید ولی او حکایت اذان را ننماید 2- کسی که جنازه ای را ببیند و به صاحبان عزا اسلام ندهد و دست به اطراف

جنازه نیاندازد (برای شرکت در تشییع ) 3- کسی که امام را در حال سجده ببیند و تکبیر نگوید و اهمیتی به آن ندهد. (31)

دعای بعد از اذان

حضرت رضا (علیه السلام ) فرمود: هر کس هنگام شنیدن اذان صبح بگوید:

اللهم انی اسئلک باقبال نهارک و ادبار لیلک و حضور صلواتک و اصوات دعائک (و تسبیح ملائکتک ) ان تنوب علی انک انت التواب الرحیم .

و همین دعا را هنگام شنیدن اذان مغرب نیز بگوید اگر آن روز از دنیا برود، نائب از دنیا رفته است . (32)

البته باید توجه داشت صبح بگویی اللهم انی اسئلک باقبال نهارک و ادبار لیلک ... ولی در مغرب بگویی باقبال لیلک و ادبار نهارک .

بخش سوم : ثواب مؤ ذن