نقش ائمه علیهم السلام در احیای دین جلد 1 صفحه 197

شما مقابل یک پنجره باز دسته ای کاغذ بگذارید،ناگزیر نسیمی که می وزد دستۀ کاغذ را به هم خواهد زد،و نظم و ترتیب آن را از بین خواهد برد.شما هرچه آنها را مرتّب کنید سودی ندارد،و راهی جز بستن پنجره نیست.ما در تحلیل و نقد وهّابیّت،باید از اینجا شروع کنیم،نه اینکه مستقیما به نقد نظریّات محمّد بن عبد الوهّاب یا ابن تیمیه بپردازیم.

تا اینگونه روایات جعلی وجود دارد و اعتبار و ارزش دارد،مسألۀ وهّابیت حل نخواهد داشت.

یک مشاهدۀ عینی

یاد دارم در راه بازگشت از اوّلین سفر حج،کاروان ما در شهر رماح عراق،24 ساعت توقّف کرد.چاه آبی در آن منزلگاه بود که حاجیان به سوی آن رفتند تا برای آشامیدن و برای ماشین از آن آب بردارند.نزدیک عصر بود.قافله قصد حرکت داشت.در میان حاجیان کاروان ما،جوانی بیگانه را دیدم که با شدّت و حدّت فریاد می زند،صحبت می کند و سخنانی می گوید که در میان حاجیان شیعی،ولوله انداخته است.

نزدیک رفتم.تا او مرا دید که نزدیک می شوم،گفت:«هذا مطوعهم.»:این عالمشان است، اگر دستم برسد سرش را می برم و خونش را می لیسم.

من دانستم که اینجا جای مباحثه نیست.بنابراین در جای خود ایستادم و به نظاره کردن پرداختم.او در سخنانش گفت:اینها مشرکند،اینها کافرند.آنگاه گریه کردن ما را به طور مسخره ای تقلید کرد؛دست به پیشانی می گذاشت و ادای گریه کردن درمی آورد!

یکی از زائران شیعی جلو رفت و گفت:ما مسلمانیم،ما مشرک نیستیم.اصلا چرا مشرک باشیم؟ما حجّ خدا کردیم،قبر پیامبر را زیارت کردیم،قبر علی را زیارت کرده ایم.

تا سخن زائر شیعی بدین جا رسید،آن جوان گفت:مشرک شدی!الآن قتلت واجب شد!اگر پدر ابو سعود(پادشاه عربستان در آن روز)هم بیاید،از تو حمایت نمی کند!واجب القتل شده ای! سپس جوان جمله ای بیان کرد که نقطۀ اصلی سخن ماست:«ویش محمّد،محمّد رجّال مثلی.»:«محمّد چیه؟محمّد فردی است مثل من!!»

می بینیم که اینگونه احادیث،اعتبار و ارزش پیامبر را تا آنجا پایین آورده است که یک نفر مسلمان می گوید:پیامبر مردی است مانند من!