نقش ائمه علیهم السلام در احیای دین جلد 1 صفحه 240

در انتظار پیامبر خاتم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم

دیر بحیرای راهب

بازرگانان قریش هر سال یک بار به سوی شام،و یک بار به سوی یمن می رفتند.ابو طالب رئیس و شیخ قریش نیز گاه در این سفرهای تجارتی شرکت می کرد.پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم که بعد از وفات پدربزرگ خود،عبد المطّلب،در کفالت عموی بزرگوار خویش،ابو طالب بود،در یکی از این سفرها با او همراه شد.پیامبر دوازده سال بیشتر سن نداشت که به شام سفر کرد.

کاروان قریش آمادۀ حرکت بود.برادرزاده دست از عموی خویش برنداشت،و با اصرار از او خواست که وی را نیز به همراه ببرند.رئیس بزرگوار و مهربان قریش با اینکه سختی های سفر را می دانست و از خطرات راه آگاه بود،نتوانست او را که بی نهایت دوست می داشت،ناامید کند.

کاروان به راه افتاد،امّا هنوز به مقصد خویش نرسیده بود که در بیرون شهر بصری (1)حوادثی اتّفاق افتاد که برنامۀ مسافرت ابو طالب را بر هم زد.

سالیان درازی بود که راهبی مسیحی،امّا یکتاپرست (2)،به نام«بحیرا»در سرزمین بصری صومعه ای داشت،و در آن به عبادت مشغول بود.او اطّلاعات زیادی از کتاب های مذهبی گذشته داشت.

اصولا در این صومعه نسل هایی از راهبان مسیحی زندگانی کرده بودند که هر کدام پس از