نقش ائمه علیهم السلام در احیای دین جلد 1 صفحه 358

مسلمین،بعد از رحلت پیامبر نیز ادامه یابد.مثلا اگر عمر بعد از وفات پیامبر،خلاف آنچه آن حضرت در حیاتش فرموده بود،می گفت،به رأی و گفتۀ عمر عمل می کردند و گفتۀ پیامبر و حدیث او را رها می ساختند!

تکیه گاه ایشان در گرایش بدین عقیده،روایتی است که از پیامبر نقل کرده اند:

«اگر من در میان شما مبعوث نمی شدم،عمر برانگیخته می شد!و اگر بعد از من پیامبری باشد، هرآینه عمر خواهد بود!» (1)

مسلمانان بعد از رحلت رسول خدا،در موارد متعدّدی به اجتهاد عمر در مقابل فرمایش پیامبر، عمل کردند.

داستان نهی عمر از عمرۀ تمتّع

از نمونه های عمل به اجتهاد عمر و مخالفت با سنّت پیامبر،متعۀ حج است.

رسول خدا در سفر حجّه الاسلام،به فرمان الهی وجوب عمرۀ تمتّع را به مسلمانان تبلیغ فرمود.

مسلمانان که در حدود صد هزار نفر بودند،عمرۀ تمتّع را به دستور پیامبر انجام دادند.بعدها عمر در زمان خلافتش مسلمین را از انجام این دستور نهی کرد و گفت:

«متعتان کانتا علی عهد رسول اللّه و أنا أنهی عنهما و اعاقب علیهما (2)و هما متعه الحج و متعه النّساء.»

«حکم دو متعه را که در زمان رسول خدا جاری بود،من نهی می کنم و از انجامشان جلوگیری می نمایم و هر کس آنها را انجام دهد،به شدّت مجازات خواهم نمود؛یکی عمرۀ تمتّع،و دیگری ازدواج موقّت.»

بعد از اینکه این فرمان از جانب خلیفه عمر صادر گشت،مسلمانان حج را از عمره جدا ساخته آن را بدون عمره انجام می دادند؛البته به خاطر عمل به دستور عمر!

این رسم تا عهد عثمان ادامه یافت.عثمان نیز از عمل به عمرۀ تمتّع نهی می کرد،ولی حضرت علی علیه السّلام به انجام آن فرمان می داد.