نقش ائمه علیهم السلام در احیای دین جلد 1 صفحه 375

دندان های سفیدش همچون برف نمایان می شد.»

رفتار آن حضرت در خانه

از امام حسین علیه السّلام روایت شده که فرمود:از پدرم خواستم تا سیره و رفتار پیامبر را در خانه و بیرون از خانه و در مجلس،بیان فرماید.پدرم فرمود:

«پیامبر وقت خود را در خانه سه قسمت کرده بود،یک قسمت برای خدا،یک قسمت برای خود و قسمتی برای خانواده،و آن بخش را نیز که به خود اختصاص داده بود،در اختیار خلق و رسیدگی به کار خاصّ و عام صرف می فرمود.در خانه که بود،با روی باز ارباب نیاز را می پذیرفت و چیزی از آنان دریغ نمی داشت.البته دیدار صاحبان فضیلت و حاجت را که یک حاجت و یا دو حاجت و یا بیشتر داشتند،به اندازۀ فضل و مقدار حاجتشان مقدّم می داشت و به کاری که صلاح امّت و خودشان در آن بود،وامی داشت.حال دیگر مردمان را نیز از ایشان می پرسید و بر آنچه سزاوارشان بود،آگاهشان می فرمود.به حاضرین می سپرد تا معارف اسلامی را که از من فرا می گیرید،به غایبین برسانید و همچنین نیاز مستمندان را گزارش دهید.به درستی که هرکس نیاز نیازمندی را به فرمانروایی برساند،خدای تعالی قدم های او را در سرای پسین،بر صراط پایدار داشته از لغزش نگاه می دارد.

مردم به دیدار حضرتش می شتافتند و با کسب معرفت دربارۀ امور دین و دنیای خویش،از محضر مبارکش متفرّق می گشتند.البته سخن جز اینگونه گفته نمی شد و از کسی جز اینها نمی پذیرفت.»

در بیرون از خانه

امام حسین علیه السّلام می فرماید:پرسیدم روش پیامبر در بیرون از خانه چگونه بود؟فرمود:

«سخن به ضرورت می گفت و دم فرو می بست،مگر دربارۀ کاری که داشت،تا دل های مردمان را پیوند دهد و همچنین از او و هم از خودشان رمیده نشوند.عزیز هر قومی را گرامی می داشت و همو را بر ایشان برای ریاست می گماشت.مردمان را از فتنه ها بیم می داد.در میان ایشان بود، بی آنکه خوش رویی و خوش خویی خود را از ایشان دریغ دارد و در عین حال از ایشان در پرهیز بود.از اصحاب خود دلجویی و تفقّد می فرمود و احوال مردمان را از مردم جویا می شد.

نیکویی را ستایش و تقویت می کرد و زشتی را نکوهش کرده خوار می داشت.میانه رو بود و