نقش ائمه علیهم السلام در احیای دین جلد 1 صفحه 387

شعرا شعرها می خواندند،و هر کس به هر وسیله می کوشید تا خود را به خلیفۀ عبّاسی نزدیک نماید و نظر او را به خود جلب کند.یکی از حاشیه نشینان دربار،به نام مطیع بن ایاس نیز حدیثی جعل و عرضه نمود:

پیامبر فرمودند:

«المهدیّ منّا،محمّد بن عبد اللّه و أمّه من غیرنا یملأها عدلا کما ملئت جورا.»

«مهدی از ماست،و او محمّد پسر عبد اللّه می باشد،و مادرش از غیر خانوادۀ ماست.زمین را پر از عدل خواهد کرد،همان طور که از جور پر شده است.»

او کوشیده بود که تمام نشانی های مهدی عبّاسی را در حدیث بگنجاند.بعد از نقل حدیث،به برادر خلیفۀ عبّاسی که در آنجا بود،اشاره کرد و گفت:ایشان هم از این حدیث اطّلاع دارند، درستی آن را می دانند!وی نیز از سر اجبار گفت:آری،راست می گوید.بعد به نزدیکانش گفت:

ببینید چطور ما را گرفتار کرد،مجبور ساخت دروغ او را تصدیق کنیم. (1)

این یک نمونه بود از اینکه رضای خلیفۀ قدرتمند زمان،چگونه در ساختن و پرداختن و جعل حدیث،مؤثّر بوده است.

در طرح خاصّی که در سیاست عبّاسیان وجود داشت،می بایست که مهدی عبّاسی با مردم بسیار خوش رفتاری کرده به عدالت و عطوفت عمل نماید.مثلا ابو جعفر منصور،اموال زیادی را از مردم مصادره کرده بود،امّا نه برای استفادۀ شخصی یا دولتی،بلکه آنها را در خزانۀ دولتی با نام و نشان صاحبانش ودیعت نهاده بود که بعد از او آنگاه که پسرش،مهدی،زمام امور را به دست می گیرد،این پول ها را به تمام و کمال به صاحبانش پس بدهد،و توجّه و رضایت عموم را بدین وسیله جلب نماید،و نشان بدهد که اوست آن کسی که عدالت را در زمین می گستراند و همه بدانند و بفهمند که او همان مهدی موعود اسلام می باشد.در اجرای همین طرح بود که مهدی کاملا می کوشید که ظاهری آراسته،به کار خود بدهد تا همه کس او را به تدیّن و نیکی بشناسند.امّا با همۀ این احوال،او به نگهداری کبوتر و بازی با آن علاقه مند و معتاد بود،و نمی توانست آن را ترک کند!

روزی محدّث وابسته به دربار،به نام عتاب بن ابراهیم نخعی،به محضر خلیفۀ عبّاسی وارد می شود،و او را مشاهده می نماید که مشغول تماشا یا بازی با کبوترهاست.البته چنین وضعی چندان مطلوب نبود،به خصوص برای کسی که می خواهد مهدی موعود این امّت جلوه کند.در