نقش ائمه علیهم السلام در احیای دین جلد 1 صفحه 395

البته در این سخن،مقصود این است که من برای شما شفاعت نمی توانم کرد و به نجات شما از عذاب الهی قادر نیستم.

و نیز در حدیث دیگری که از این صحابی،در کتب معتبر مکتب خلفا آمده است،چنین می خوانیم:

وقتی آیۀ وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ نازل گردید،پیامبر فرمود:ای قریشیان!خویشتن را از خداوند خود بازخرید کنید،من برای شما در درگاه خداوند کاری نمی توانم کرد.ای فرزندان عبد المطّلب!من برای شما کاری نمی توانم کرد.ای عبّاس بن عبد المطّلب!من برای تو کاری نمی توانم کرد.ای صفیّه(عمۀ پیامبر خدا)!من کاری برای تو نمی توانم کرد.ای فاطمه!دختر محمّد،هرچه می خواهی از من بخواه،امّا من در نزد خداوند برای تو کاری نمی توانم کرد. (1)

در این دو روایت،اضافه بر آنچه در روایت منسوب به امّ المؤمنین،عایشه گفتیم-که در سال نزول آیه،حضرت فاطمه هنوز به دنیا پا ننهاده اند که مورد خطاب پیامبر قرار گیرند-مطلب دیگری نیز هست که بزرگ ترین اشکال در صحّت آن می باشد.و آن اینکه در سال سوم از بعثت، ابو هریره،راوی اوّلیۀ روایت،خود کجا بوده که حادثه را ببیند و نقل کند؟او بعد از فتح خیبر،با گروه اشعثی ها و دوسی های یمن،به مدینه آمده است. (2)بنابراین،او هرچه را از قبل از این زمان نقل می کند،باید بگوید از چه کسی نقل می کند.نتیجه اینکه دو روایت وی،همچون روایت امّ المؤمنین،به اشکال و عیب مرسل بودن،یعنی عدم پیوستگی سند،گرفتار شده از اعتبار می افتد.

روایت مسلم:

سومین روایتی که مورد بررسی قرار می دهیم،روایتی است که مسلم،آن را از ابو عثمان نهدی روایت کرده است.

ابو عثمان می گوید:قبیصه بن مخارق و زهیر بن عمرو،این روایت را برای من نقل کرده اند،که در وقت نزول آیۀ مذکور،پیامبر بر بالای انبوهی از سنگ های نزدیک یک کوه برآمد و فریاد برآورد:ای فرزندان عبد مناف!من برای شما بیم دهنده هستم.مثال من با شما،همانند مردی است که دشمن را از دور مشاهده کرد و خواست که به نزدیک آنان برود،و خیر بیشتری برای قوم و قبیله اش بیاورد.امّا ترسید که نتواند و دشمن زودتر از او،خود را به قبیله اش برساند.بنابراین از بیم،