نقش ائمه علیهم السلام در احیای دین جلد 2 صفحه 193

زید بن علی گفت:امیر المؤمنین علیه السّلام فرموده است:

«خواب به چشمانم راه نمی یافت مگر اینکه رسول خدا آنچه را که جبرئیل در آن روز از موارد حلال و حرام و سنّت،یا هر گونه امر و نهی،و آنکه اینها دربارۀ چه چیزی و یا چه کسی نازل شده است،به من تعلیم می فرمود.»

به زید گفته شد:وقتی که این دو از یکدیگر دور می افتادند و فاصلۀ مکانی مانع دیدارشان می گردید،چگونه چنین امری امکان داشت؟زید پاسخ داد:

«پیامبر،روزهایی را که دیدار حاصل نمی گردید به خاطر می سپرد و هنگامی که امام به حضورش می رسید،می فرمود:«ای علی!در فلان روز،فلان مطلب آمد،و در فلان روز چنین مطالبی بر من نازل شده است.»و بدین سان ادامه می داد تا به روزی می رسید که امام به زیارتش نائل شده بود.» (1)

مجالس تعلیم و دیدارهای نامنظّم امام با رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم

طیّ مطالبی که گذشت،دیدارهای مرتّب و از پیش معیّن شدۀ امام با رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را که در کتب معتبر هر دو مکتب به ثبت رسیده،آوردیم.

اینک با نقل حدیث زیر که در«سنن ترمذی»و دیگر مصادر معتبر مکتب خلفا آمده است،به بررسی دیدارهای نامنظّم امام با رسول خدا می پردازیم.

ترمذی می نویسد:از جابر بن عبد اللّه انصاری (2)روایت شده است که گفت:

«در جنگ طائف،رسول خدا علی را به حضور طلبید و با او به نجوا نشست.مردم[از راه خرده گیری]گفتند:در گوشی صحبت کردنش با پسر عمویش،علی،چه طولانی شد!

چون این سخن به گوش رسول خدا رسید فرمود: