جلوه های نور صفحه 109

می نامید ، در عمری آن همه کوتاه با فرزندانی آن همه والا !

محدّثه ای در سخن با ملائکه ، که همه هر چه هست از فریبندگیها ، او را از ایثار کوثر بود .

از او چه بگوئیم که تنها بانوی آیه مبارکه مُباهله و تنها خاتون مکرّمه از آیه مبارکه تطهیر بود . شهیده ای همیشه شاهد ، از بزرگوارانی که در واقعیّتِ مرگ و زندگی به حیاتی رحمانی دست یافتند ، شفیعان و یاری کنندگانی اذن اللهی ، که در گستره حیات و مماتِ همگان حضوری حاضر دارند .

بر آن بزرگواران چه هدیه فرستیم جز این دعا از خداوند تبارک و تعالی که ((اَللّ هُمَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْن ا زَیْنا لَهُمْ وَ لا تَجْعَلْن ا شَیْنا عَلَیْهِمْ اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدی ر ی ا اَرْحَمَ الرّ احِمینَ)) .

س ه 8/2/69

ضوابط و روابط

دو اصلِ ضابطه و رابطه ، مبتلابهِ جوامع بشری است ، با این تفاوت که قانون یا ضابطه ساخته فکر آدمی ، ممکن است سنّتی حسنه یا سیئه ای باقیه باشد ، اما وقتی ضوابط و روابط ، الهی است آدمی در همه ابعادِ تعالی رشد می نماید و رو به کمال می رود . در آنجا نه تنها موردِ رابطه انسان هایند ، بلکه این اصل در گستره خلقت تعمیم می یابد ، در کیفیّتی که نفس رو به تزکیه می رود و قدرتِ خداوند تبارک و تعالی بهتر ملموس و مشهود می گردد . آنجا ، براهینْ همه بر کرسی برهان اند و فطرتِ توحیدی در هر درخششِ خود ، تاریکیها را روشن می نماید

. در آن برهه ، جانْ خود را می یابد ، و وجودْ آرام می گیرد ، و لبخند در صفای معصومانه تحقّق می پذیرد ، انسان از جوهره هستی تا دورنمای هر چه هست ، همه در قرب خداوند تبارک و تعالی است .

جاذبه صراط مستقیمِ دین برای نیکان ، و دافعه آن برای بدان ، هر دو را حقیقت مشترکی است و آن ظرافت و دقّتی است که در ضوابط و روابطِ دینی وجود دارد؛ بالاخص در امر حکومت ، که اهمّ مهمّات است ، در نظارت و اشراف کاملی است . انتظارِ آمیخته با ترس از روزی که سنگینیِ ذره ای از نیک و بد محاسبه می شود بر ذائقه طاغوتیان هیچ سازگاری ندارد ، و آنها در فرار از قیود دینی و رسیدن به خودکامی ها و اجحافات ، از صراط مستقیم توحیدی منحرف می شوند ، انحرافی که می تواند به تعداد انسان ها گوناگون باشد و از آن جمله مکتب ماکیاولیسم است .

در این مکتب ، اصلِ ضابطه ، بر نفی توجّه به اندیشه پاک فطری یا وجدان است یک ماکیاولیست باید هدف و مطمح نظرش فریب دادن با زرنگی حیله گرانه بر مبنای نادرستی ها و دروغ باشد . (121)