جلوه های نور صفحه 125

هر کسی ، در هر جا ، در اندیشه ماءمن مطمئنی است ، تا خود و آنچه را که باید ، در پناه آن قرار دهد . در نگرش های ربّانی ، این تعلّق خاطر ، جوامع صالحه را نیز در برمی گیرد که با سعه صدر و وسعت اندیشه و فطرتی انسانی ، به واقعیّتِ امان در پناه خیرِ مطلق ایمان دارند ، و در هر کار با نام خدا و توکّل به او ، و در راه او قدم برمی دارند . آنها نسیم رحمت الهی را احساس می کنند ، و از نعمت امنیّت و اطمینان خاطر بهره می گیرند .

اما در زیر و بم های راز آفرینش ، همه انسان ها در یک مرتبه از والائی نیستند ، و چه بسیارند کسانی که از ملکوت انسانی در فاصله اند و سیری کم و بیش به قهقهرا دارند ، و اغلب در ظلماتی که از رشد و روشنی خبری نیست ، و در سیلی از توهّم ، در تبعیّت از اکثریّتی منحرف ، همچنان پیش میرانند .

بنابراین ، زندگی ما ، در دنیائی از دگرگونیهای لغزنده ادامه دارد ، که هر گونه آن دارای ابعاد مختلفی است ، در جهانی این گونه ، تنها طریقه نجات ، همان صراط مستقیم ولی توفیقِ بندگی ، در پرتو ایمان به حضرت احدیّت حاصل می شود؛ و در شناخت ایمان ، چه در خود و چه در دیگران ، محکِ لذا پناهگاه امن ، ساحتی است که در آن گوهر ایمان در هاله ای از حیا می

درخشد و این هر دو ، هر یک مکمّل دیگری است . در آنجا ، در دیار حیا و ایمان ، چهره ها ، صداها ، نگاهها ، و حتی گمانها ، همه بحق از قرآن و کلام معصومین نشاءت می گیرند ، و در نتیجه رها شده و به خود واگذاشته نیستند .

دولت و ملّت ، کشاورز و تاجر ، حوزوی و دانشگاهی ، و همه ، از حدود و ثغور آن تجاوز نمی کنند؛ در آنجا ، در دیارِ حیا و ایمان ، عفّت ، صداقت ، امانت و شجاعت ، هر یک در تبعیّت از دیگری رخ می نماید .

که آنجا ، چون همه جا ، محضر پروردگار است جلّ جلاله ؛ در آنجا همه بر این آگاهی اند که هر لغزش ، نقطه شومی از سیاه چال سقوط است که در کیفیّت ایمان و هاله حیای آن تاءثیر می گذارد ، تا آن هنگام که سُکر زندگی به پایان می رسد؛ آنجا ، در نخستین قدمِ آخرت ، اشتباهات عالِم و عامی رخ می نماید .

س ه 1/3/74

خلیفه

از منکر نماید ، که او خلیفه کتابِ او و خلیفه رسول او نیز خواهد بود)) . (147)

لذا مقام خلیفهُاللهیِ انسان ، از خداوند تبارک و تعالی است تا عامل امر به معروف و نهی از منکر باشد ، و تا ارشادها و اتمام حجّت ها به کمال برسد .