جلوه های نور صفحه 18

بر شما هستند و من حجّت خدا بر آنها هستم ) . (24)

و از آنجا که بحمداللّه علماء و فقها بسیارند برای انتخاب فردی جامع الشرایط و فقیهی والا در امر فقاهت و ولایت مُخالِفا عَلی هَو اهُ ، مُطی عا لاَِمرِ مَوْلا ه فَلِلْعَو امِ اَنْ یُقَلِّدُوهُ وَ ذ لِکَ لا یَکُونُ اِلاّ بَعْضَ فُقَه اءِ الشِّیعَهِ لا کُلَّهُم )) .

(پس ، از فقها آن که بر خود مسلّط باشد ، و دین خود را حفظ نماید ، و با هوای نفس خود مخالفت نماید ، و مطیع امر مولای خود باشد ، پس بر عوام بایسته است که از او تقلید کنند و این کیفیّت در فقها یافت نمی شود مگر در بعضی از فقهای شیعه نه همه آنها) . (25)

س ه 20/7/62

حسین علیه السلام در کربلای توحید

در عظمت های خلقت آن تجلّی بر حق است که واقعیّت وجود را از واجب الوجود تجسّم بخشد ، آنجا که در ذکر می ایستیم ، آنجا که در تفکّر قرار می گیریم ، آنجا که به پایان این زندگی می اندیشیم و همه آیات الهی که اندیشه ما را توجّه دهد و به نحوی سخن گوید و کتابت نماید که ذهن آنرا قرائت کند ، انسانیّت را در نقطه اوج قرار می دهد که عروج به آن ، نقطه نظر و هدف است ، و این هدف را انسان های والا تجسّم می بخشند ، و در تذکّری همیشه در یادها می آمیزند ، که همه از اوست ؛ ابراهیم خلیل سخن از او گفت ، و رؤ یا از او گرفت ، به بت ها سخن از او

گفت ، و در آتش او را خواست ، و در گلستانِ او آرمید ، و در قربانگاهِ او تیغ بر حلقوم اسماعیل برد ، نه ابراهیم را نظر بر اسماعیل و نه اسماعیل را نظر بر ابراهیم ! هر دو او را ، اسماعیل او را خواست ! ابراهیم او را خواست ! و انسان های والا او را می خواهند ، و این واقعیّت ها را در بلایا تجسّم می بخشند ، و هم اوست که نوح را از کَرْبِ عظیم نجات داد ، و نیزه ها را برای او تحمّل کرد ، و آن همه ضربه ها برای او ! آن همه سختی ها را که ما را یارای گفتن و شب عاشورا !

برای رضای او موعظه نمود . و به خونهای ریخته شده ، اکبر ، اصغر و آن همه صحابه نیکو به نظاره نشست ، و باز هم ! و هر دم شکفته تر می شد ، و زنده تر ! که او همیشه زنده است ، زنده خدائی ، سرش را بریدند ، و باز ذکر می گفت ، او با سر بریده قرآن می خواند ، می گویند دیدگانِ نیمه باز حسین نگران و به افق می نگریست ، خدا می داند ، شاید نگران اسیران بود ، آنها که از اهل بیت و فرزندان پیامبر و علی و فاطمه بودند ، شاید نگران کودکانی که به یکباره بی کس شدند .

توحید را در نهایتی به کمال ، معنا بخشید .

س ه 12/7/62