جلوه های نور صفحه 29

س ه 18/11/62

جهاد اکبر

آنچه که ما در مجاهده با آنیم بسی بی شمار است ، چرا که نعمت ها بی شمار است ، رحمت ها بی شمار است و خواستهای ما بی شمار است .

نخست از اندیشه و اندیشیدن و صحیح یا باطل اندیشیدن به کنکاش نشینیم تا در آنچه که باید در این رهگذر بدانیم توشه برگیریم ، و در این رابطه ما چه خوشبختیم که قرآن کریم در پیشِ رو داریم و این همه کلمات جان بخش از رهنمون به سوی نور و صفا و راستی اند .

تفکّر و تعقّل و تدبّر همه در حیطه اندیشه اند ، همانگونه که شک و یقین ، ایمان و کفر ، امید و یاءس ، سوءظن و حسن ظن نیز چنین

اند ، اندیشه و این همه که در پیرامون دارد بعدی باطنی است ، و با اینکه به ظاهر تجلّی عملی ندارد مع الوصف سرچشمه ای از انعکاسات عملی است و رفتار و گفتار و کردار را مبنا و پایه است ، و انسان را مداری است به سوی بهشت یا دوزخ .

در مجاهده ، جهاد اکبر همان تزکیه و تصفیه ابعاد باطنی است ، پس آنچه اصل است باطن است و آنچه تَبَع است ظاهر و عمل است .

لذا در امتحان و آزمایش دوره عمر که در آنیم ، هنوز به حدّ عمل نرسیده چه بسا که از آزمایش گذشته باشیم ، و اگر به باطن نپردازیم چون آن نمازگزاری می مانیم که همه عمر نماز گزارد ، و هیچ نماز بجای نیاورد ، و آن قاری قرآن را که در قرائت توجّه و تدبّر نداشت ! لذا آنچه باطن و اندیشه ما را در صدر است در ابعاد کفر یا ایمان انسجام می پذیرد ، و این محک و آزمون همه شخصیت ما را می سازد ، اندیشه رسا و بی شائبه لازم است تا تصویرِ ایمان گیرد .

پس در جهاد با نفس که جهاد اکبر است باید بکوشیم تا نخست بر قُلّه ایمان به خداوند تبارک و تعالی فراز آئیم و در آنجا اتّکال یابیم و در همه قیام و قعود در سجود باشیم که اللّه اکبر است ، و دنیای دل این همه پر عظمت که می تواند این حقیقت را درک نماید . اگر در سازش با زندگی غفلتْ ما را تخدیر نماید ، به شکست در جهاد اکبر بر

خود رضا داده ایم ، و این آن را سبب است که از آنچه واقعیّت است در حجاب شویم ، غفلت از ذکر ، غفلت از تفکّر ، غفلت از انجام واجبات و همه از این گونه و هم در ابعاد دیگر که ره آوردی جز سیئات ندارد ، و در گریز از این همه بیراهه ها به صراط مستقیم ، اگر کمک الهی مدد نکند چه کسی را امید نجات است که قرآن کریم می فرماید :