جلوه های نور صفحه 39

نسیم رحمت الهی بر جان های فرسودگانِ از تباهی و ندانم کاریها ، با کلامی از پیامبر و کتاب خدا آغاز می شود ، که این باورِ صحیح است که امروزه این گونه می درخشد ، و در مقابل اسلامِ درباری و . . . رخ به واقعیّت می نماید ، که همه مسلمین جهان قلب و روح به پیرامون آن دارند .

و از جاودانگی اسلام آنکه می تواند حیات خود را حفظ

نماید ، و در این برهه از زمان در اسلامِ تشیع ما شاهد این ماهیّت هر شیئی خود مبلّغ آن است ، مبلّغین ما باید مظهری از جلال اسلامی و شکوهِ از نور ایمان باشند و می رود تا باید که همه این گونه باشیم . آن زائری که به خانه خدا می رود باید نخست رسالت خود را زمزمه کند ، همچنانِ آن رزمنده که صمد گفتن را با خون خود تبلیغ می نماید ، و آن عالم ارجمندی که شعاع نور و تقوی می پراکند تا در تبلیغ ، آنچه را از اسلام به ما رسیده بجا و به موقع به دیگران برسانیم ، چرا که امروز اسلام مطرح است ، و همه می خواهند بدانند آنچه از اسلام را که نمی دانند ، و این موقعیّتی استثنائی در خیر رسانی تبلیغی است ! اکنون از اقصی نقاط جهان تا نزدیکترین ، در اجتماع کاخ نشینانِ غرق در شهوت و ثروت و فجایع تا کوخ نشینان گرفتار ، همه محتاج واقعیّات اسلامی اند که دینِ فطرت است ، و این بر عهده ماست که رسالت تبلیغ را که امانتی گرانبهاست نیکو بانجام رسانیم ، چه هر انحرافی در هر جا که به سرچشمه اهمال ما منتهی شود وَبالی بر ما خواهد بود ، و آن روز که روز حساب و عقاب است روزی سخت است و سخت نزدیک است !

آن کودکی که در راه تولّد است تا آن پیری که تولّدی دیگر در فرا روی دارد همه در فرار از آلودگیها چشم به تبلیغ جان بخش دارند . این همه تبلیغات غیرانسانی و

حملات ناجوانمردانه که در برابر اسلام ماست همه از رُعب دشمن از اسلام است ، و مادام که بر لب زمزمه خدا ، در قلب شوق لقاء ، و در حافظه فرامین خدا را به یاد داشته باشیم ، عصای موسی را در محو نادرستی های جادوئی در کف خواهیم داشت و هم خواهیم توانست رجّاله های سوار بر خرِ دجّال را به شناخت همگان در بیاوریم ، که با زرق و برق مجازی ، همه را با خود به قهقرا می کشانند ، و در این راه خدا یار ما و

س ه 11/4/63

ظلم

ظلم یا تاریکی های انحراف ، وجودها را فرا می گیرد ، تا آن روز که خودْ همه تاریکی ، خود را همه در تاریکی می بیند ، در اکنون از ظلمات ظلم یکی پس از دیگری : در آن هنگام که هنگامه معراج است ، و روی بر خدا داریم ، و جان در ذکر او ، مبادا ما را که ظلم فرا گیرد ، که اگر از همه نبریم ، ظلم : آنجا که در فراغیم و در تاریکی خواب ، که شبی از عمر را با مرگی در حیات به سر آوریم ، در این ظلم بر خود که قدمی به روشنایی بر نداریم ، آنگاه که مرغان در ذکر خدایند ! و فرشتگان در تسبیح پروردگار !

ظلم : آنجا که حقی بر ذمّه ، و حرامی در باطن و خلافی در صدا و نگاه و در اندیشه ، که زمین به ناله در آید ، که خدایا ! از این آلوده سنگین ! !

ظلم : آنجا که