- مقدمه 1
- اصول عقاید 2
- نماز 2
- ذکر 3
- دعا 4
- شناخت توحیدی 5
- مرگ و زندگی 6
- صراط مستقیم 7
- صبر در توحید 7
- کعبه 8
- معراج حق 9
- هاله ای از نور 11
- جبهه 13
- امر به معروف و نهی از منکر 14
- توبه 15
- غدیر خُم 16
- حج 16
- ولایت فقیه 17
- توحید را در نهایتی به کمال ، معنا بخشید . 18
- حسین علیه السلام در کربلای توحید 18
- قیام برای خدا 19
- حکمت ، نور تشخیص و هدایت بسوی خداوند تعالی 20
- قیود : در رابطه با یکتاپرستی 21
- شهید 22
- سپاس از فوز شهادت 22
- غیب 23
- شکر 24
- وحی 24
- افسانه حیات 25
- آزمون های عمر 28
- جهاد اکبر 29
- نگاه 30
- شنیدن 30
- زبان 31
- سفاهت 32
- دل 32
- مَقام 33
- ازدواج 34
- ازدواج (1) 34
- ازدواج (2) 35
- جنگ 36
- عینیّت در کمکهای غیبی 36
- ادب 37
- تبلیغ 38
- حجاب 38
- ظلم 39
- کتاب 40
- شومانِ خوش خبر 41
- فریاد 42
- حیا و بی شرمی ها 43
- ثروت 43
- پرسش تا پرستش 44
- سواد و کتابت 45
- کار 46
- اعتکاف 47
- جمعه ، در نماز جمعه 47
- قضاء 48
- قَدَر در قضا و قدر 49
- فردا (قیامت ) 50
- سرنوشت 50
- دانش ها 51
- نور 52
- نماز شب 53
- غفلت 54
- روحانیّت 55
- بیدادِ دود 55
- تخدیر 56
- سه ریشه و این همه فجایع 57
- فاصله 58
- پیروزی 59
- اوامر معنوی 60
- غبار آلودگان جبهه 61
- وُجُوهٌ مُکْفَهِرّه 61
- الفبای عبادت 62
- روزه 63
- خلا ذهنی 64
- صلح 66
- فتنه 67
- خدایا ! 68
- عهد 69
- خوابِ زندگی 70
- منیبین الیه 70
- برکات 71
- موعظه 72
- توحید 72
- وسوسه 73
- تعالی 73
- زیبائی 74
- زنگار زندگی 75
- هنگامه بامدادی 76
- سرآغاز 76
- رحمت 77
- فقر 78
- غرور 79
- اشک 80
- چرا 81
- اخلاق 82
- بت 82
- هَوی 83
- فتنه سیما 84
- بسیج 84
- تفرقه 85
- خمس 86
- توسل 87
- فرقان 88
- نیّت 89
- داستان 89
- زُهد 90
- اَشباه الرجال 91
- بسم اللّه الرحمن الرحیم 91
- تَهْلُکَه 93
- إِنْ ش اءَ اللّه 94
- کلمه 95
- طعام 96
- شیطان 97
- خود فراموشی 98
- معجزه 99
- هجرت 99
- نقطه های شکست 100
- بد حجابی 100
- منافق 101
- اهل قبور 102
- صلوات 103
- فرار 104
- ما لا یَعْنیک (آنچه که به کارت نمی آید) 104
- شُکُوه جبهه 105
- مدیریت 106
- استمرار 107
- خمینی ، این گونه شکفته شد 107
- فاطمه الزهراء سلام اللّه علیها 108
- ضوابط و روابط 109
- استخاره 110
- خشیهَ املاق 110
- انفاق 111
- موسیقی 112
- مکاشفه 113
- بهاء 113
- گذر عمر 114
- نماز و بسیج 114
- دروغ 115
- حیات طیّبه 116
- ورزش 117
- قرآن 118
- احتضار 119
- عرفان و عارف 119
- سلام 120
- ریاء 121
- استاد ما ز درس و دبستان خوش آمدی 122
- سعید و شقی 122
- پناهگاه 124
- خلیفه 125
- جهنم 126
- زمان و مکان 127
- استدراج 128
- شبهه 129
- ترجمه قرآن کریم 130
- آزادی 130
- اکثریت 131
- ردّ مظالم 132
- مشورت 133
- صله رحم 135
- حجاب اسلامی 135
- پی نوشتها 136
فردا ! : دیروزِ ما ، هر چه بود جز حسرت بر جای ندارد ، و امروزِ ما در محاصره هواها خواهد کرد) پس چه هنگام صرف توشه کنیم فردا را ، فردا که نزدیک است ، و خدا فرمود ، و چه کسی از خدا راستگوتر است .
فردا ! که بر دهان ها مهر سکوت می
خورد ، و دست ها سخن می گویند ، و پاها شهادت می دهند .
فردا ! که قیامت است و قیامتی از شگفتی هاست ، در آن روز ! که آدمی از برادرش می گریزد ، و از مادرش و از پدرش ، از همسر و فرزندانش که هر کس در آن روز ، گرفتارِ خود است ، و این را خدا فرمود ، و چه کسی از خدا راستگوتر است ، فردا ! که روز تغابن است ، روز حسرت است از فرصت هائی که از دست داده ایم ، و ما مردمِ تغابنِ فردا ، امروز آن هنگام لبخند می زنیم که دنیا بر ما لبخند زند ، و دنیا در آن هنگام بر ما لبخندِ تاءسف می زند ، که شیطان را به خندش آوریم ، خدا فرمود و چه کسی از خدا راستگوتر است .
فردا ! که بهشتیان در عظمتی از شکوه اند ، و به وعده های خدا دست یافتند ، ما در آن روز چگونه خواهیم بود ؟ و ما برای آن روز چه پیش فرستاده ایم ؟ جان ، مال ، حسنات ؟ و یا همه آنچه که در امکان ما بود ؟ پس اگر خود این گونه نیستیم ، دعا کنیم برای آنان که این گونه اند ، که رحمت خدا بر مردان خدا باد ، آنها که نماز با اخلاص و طهارت می خوانند ، به آنها که دیدگان آنها از خیانت و قلب های آنان از شوائب دور است ، آنان که در امرِ به معروف و نهیِ از منکرند ، آنان که فسق و
معصیت ، قلوبِ آنان را به قساوت و اندیشه آنان را به تباهی و دیده آنان را به نابینائی نکشانیده است ؛ به آنان دعا کنیم که لذت بخش است ، به آن بندگان نیک خدا درود فرستیم همان گونه که تا شاید هدایائی این گونه گرانبها ، رحمت خدا را در توجّه آنان به ما ، شامل شود و دست به دعا بردارند ما را ، که آنان را خدا باد ، و از همه التماس دعا کنیم ، آن هنگام که در مقابل خدا اشک می ریزند و در هنگامه اخلاص اند و درود خدا بر مگر گروه کافران ) .
س ه 14/8/63
دانش ها
درجه عالی دانش ، اغلب در مردم دنیای امروز ، در دانشگاهها تداعی می شود ، و شاید بر چه بسیار از گمان ها غلبه دارد که تکاملی انسانی در آنجا امکان دارد ! در حالی که تکامل حاصلی از تزکیه و تعلیم است و دانشگاههای فعلی دنیا ، قداستی برای کرسی تزکیه و تعلیمِ الهی ندارند ، و اگر مدرک ، در آمد ، عنوان ، اختلاط و تفاخر از دانشگاههای دنیا برداشته شود ، صف ها ، ثبت نام ها ، کثرت داوطلب از بین می رود و کشورهای استثماری از این همه شست و شوهای مغزی ، و فریب های فرهنگی ، و گروههایِ عظیمِ ارزخیزِ دانشجوئی محروم می شوند ، و دنیای کفر و الحاد و فجایع ، دیگر آن دجّال تمدّن نخواهد بود .
واقعیّت این است که علوم ، به پهنای جهانِ خلقت گسترش دارد ، و آنچه در دانشگاهها تمرکز دارد ، حدّی محدود