جلوه های نور صفحه 59

پیروزی

پیروزی نامی زیبا و رؤ یائی است ، و اگر در اصالتِ معنا کلیّت داشت ، هر پیروزی در واقعیّت نیز پیروزی بود . ولی چه بسیار به ظاهر پیروزی ، در واقعیّت شکست است ، و یا ظاهری به شکست ، در واقعیّت پیروزی است .

و این بسیاری را معمّا است که تا حلّ آن چه بسا که عمرها بر باد رفته است ، چرا که خفایای نفع پرستی بر بسیاری از نکته های تکاملی ، پرده تجاهل می کشد ، تا مانعی از پندارهای نابجا و نجاتی از گردابهای شهوانی نگردد

.

و اما این کودکانه است که آدمی در نیل به پیروزی لبخند آورد ، تا آنجا که نداند آیا پیروزی در واقعیّت است ، یا سرابی است در عمق شکست ! آن که خود را دانشمندی بزرگ می انگارد و رمزی از فورمول نهفته طبیعت را کشف می کند آیا او پیروز است ؟ چگونه ؟ آیا سود و زیانِ آن کشف را هم محاسبه کرده است ؟

آن فراهم آورنده اموال بسیار که شب و روزِ عمر خود را به بهای آن داده است چه می پندارد ؟ آیا فکر می کند که پیروز است ؟ و آیا آن همه حکّام ، با آن همه سرزمین ها ، و انسان ها که در سُلطه دارند ! چه می پندارند ؟ آیا آن اندیشه پیروزی که به تصوّر دارند ، بر راستی و حق است ؟

آیا این انسان که هر روزه در نقصان است ! پیروزی را در چه خلاصه می کند ؟

انسانی خواب آلوده از این همه همهمه حیات ! با درکی خواب آلوده تر از مفهوم پیروزی ، و سرگردان از این همه ندانستن ها و در شدّت این همه کوتاهی عمر !

اگر کمک های غیبی و رحمانی بر آئینه ضمیر نتابد ، چگونه انسانی می تواند پیروزی واقعی را درک نماید ؟ و این پیروزی را در کلام منجی عالم بشریّت به وضوح درمی یابد که فرمود : ((قُولُوا لا اِل هَ اِلاّ اللّهُ تُفْلِحُوا))(70) بگوئید جز خداوند ، خدائی نیست تا رستگار شوید . که خلوص در آن تزکیه می آورد و پاکیزگی از شرک و گناه به شروط آن ره می

نماید .