جلوه های نور صفحه 63

دیروز ، امروز ، فردا و مصاحب ، عبرت و فراق و گسترشِ تداعی در آنان ، با همه پیوستگی و وابستگیها ، در نتیجه ای است که ذهن را از آن خلاصه می شود و آن در توجّه به باری تعالی بودن است .

در یاد او ، در اجرای اوامر او و در دوری از ناخشنودیهای او که ، در جمع ، عبادت را کلامی کامل و جمله ای رساست لذا ، هر خواهانِ واقعیّت را در نسبتی ، امکان پذیریِ درک است .

در حرکت به سوی خداوند تبارک و تعالی ، کیست یا چیست که سخن نگوید ؟ همه در سخن ، در پیام و در گفتاری به وضوح اند ! ولی تجاهلِ شنونده و عدم تعقّل و تفکّر او می تواند ، او را تا آنجا پیش ببرد که دیگر نشنود ، و دیگر کلام را به وضوح درک نکند و نتواند حروف را در ساختن کلام و سخن در کنار هم قرار دهد ، آنجا که دیار کفر می کرد ! و هم این همه نگران بود ! تا آنگاه که حضرتش او را فرا خواند ، زهیر را از بیم ، لقمه از کف فرو افتاد ، بانویش که زهیر از سلمان شنیده بود را ، به یادش آورد و فرمود من در این رفتن در راه شهادتم ! زهیر توانست بشنود و به یاد آورد او کلماتِ زمانی ، مکانی و بیانی را در کنار هم قرار داد ، تعقّل نمود و در نتیجه با درکی صحیح به

قافله مردانِ خدا

س ه 17/4/64

روزه

روزه : خودداری از اکل و شرب برای قربتِ الی اللّه است و کمال آن در فرو بستنِ دهان از سخنان ناروا ، و دیدگان از نگاههای حرام ، و زبان از غیبت ، و شنوائی از ناشگون شنیدنها که همه از گنجینه های دنیای روزه است .

انسانی درگیر در آلودگیها ، در این دنیای طهارت به غوطه در می آید ، و در امواج زُدایشگرِ آن با خدای خود خلوص می یابد و شربت گوارای توحید می نوشد .

کانالهای خون ، لایروبی می شود و عروق ظریف ، از شکنندگی رهائی می یابد ، و عینکِ جسم ، برای روحْ شفاف و درخشان می گردد . تاریهای مربوط به جسم و کدورت های روحی مربوط به گناه کنار زده می شود . ماهِ روزه ، ماه خداست و روزه دار به مهمانی خدا می رود ، و از خلوص و صفا بهره می گیرد و در پایان از چه بسیار زوائدِ روحی و جسمی زدوده می شود .

آری ، ماه رمضان ، ماه مبارک و ماه خداست ، در آن طنینِ اللّه اکبر طنینی دیگر دارد و تسبیح و تهلیل در آن با پژواکی ملکوتی همراه است .