جلوه های نور صفحه 68

خدایا !

خدایا ! هر نفس ما ، قدمی به پایانِ ناشناخته زندگی است ، و اینک شاید همان آخرین نفس باشد ، و در این فرصتِ هیچ ، که همه هر چه هست توئی ، اگر بر ما رحمت نیاوری چه سازیم ؟

خدایا ! خود می دانی که چه نعمتهای فراوانی بر ما ارزانی داشتی ، چهره و سخن و قلب و عَملِ ما را از ناسپاسی ها بر حذر دار و ما را با خلوصِ ذکر و صفای سرشکْ جلا بخش ، که از قساوتِ قلب به تو پناه می بریم .

خدایا ! آن هنگام که زبان اجازه سخن و بدن اجازه حرکت را از دست می دهد و می خوابد که تا قیامت برخیزد ، فرشتگان خود را بگمار تا بر ما ذکر تو بگویند و در تسبیح

تو ، روان ما را روحی سرشار از شادمانی بخشند .

خدایا ! به آن بندگانِ زیبای تو که در دنیا ، آخرت می بینند و در آخرت دنیا را ، تبارک اللّه می گوئیم و آرزو داریم که روزی در کنار آنان از قرب تو قرار گیریم .

خدایا ! آه و ناله و شوق و توجّه ، همه از اشتیاق سخن می گویند ، آنها همه را در نمازمان فراهم آور تا در نمازی این گونه آرامش یابیم .

خدایا ! زشتیها و پلیدیها سموم جانکاه اند ، اگر از بدیها و نامردمی ها بازِمان نداری چه کنیم ، و اگر بازمان داری چگونه سپاس گوئیم ، و هم در فراگیریِ شرم ، آن هنگام که سیئاتِ ما را به حسنات بدل فرمائی .

خدایا ! حبّ و بغضی که در رضای توست از ما دریغ مفرما ، و ما را با خشم بر نابکاران و لبخند بر محبّانِ خود زینت بخش .

خدایا ! آنان که جز تو در باطن دارند ، نظرِ ما بر آنان مینداز که چهره و صدا و حرکاتِ آنها بر ما عذاب است ، و زمین و کوهها و آسمان و ستارگان را هم ، که همه از آنان به ناله اند .