اسلام شناسی و پاسخ به شبهات: دفاع از اسلام و پیامبر صلی الله علیه واله صفحه 540

1- 1012. سوره نساء، آیه 82.

حق از باطل باید از روح آدمی ریشه گیرد. این ابزار عبارتند از «پسند و ناپسند خود»، با این میزان، انسان، که خواستار لذّات و خیرات برای خود است همان ها را برای دیگران نیز می خواهد و نیز ستم و تعدّی را که برای خود نمی پسندد برای دیگران نیز روا نمی دارد.

امام علی علیه السلام این معیار را برای فرزندش امام حسن علیه السلام چنین بیان می دارد: «اجعل نفسک میزاناً فیما بینک و بین غیرک»؛(1) «خواست خود را در روابط میان خویش و دیگران معیار قرار بده.»

این بدان معناست که هر چه را برای خویش می پسندی برای دیگران هم بپسند و هر چه را که برای خود دوست نمی داری برای دیگران نیز دوست مدار. این معیار بهترین ابزار برای شناختن و سنجش حق و باطل حقوقی است.

نواقص اعلامیه جهانی حقوق بشر

نواقص اعلامیه جهانی حقوق بشر

اعلامیه جهانی حقوق بشر، دارای نادرستی ها و کاستی های اساسی است که ریشه در انحرافات فکری مکاتب غیردینی دارد. اینک به برخی از آن کاستی ها اشاره می کنیم:

1 - دوری از فطرت

قانون گذاران بین المللی تنها به «طبیعت» بشر توجه کرده اند و «فطرت» انسان را نادیده گرفته اند. در اعلامیه جهانی حقوق بشر سخنی از حفظ حقوق دیگران و نبرد در این راه به عنوان یک وظیفه نیست. این غفلت برخاسته از کنار نهادن «فطرت» و غرق شدن در «طبیعت» است. به راستی، آیا نظام «طبیعت» که بر روابط حقوقی مندرج در این اعلامیه حکم می راند، هیچ شباهتی با تفکّر دینی دارد؟

2 - غفلت از رابطه انسان و جهان آفرینش

مکتب های غیر الهی توانسته اند رابطه انسان و جهان آفرینش را به درستی ارزیابی کنند. این مکتب ها غافل از آنند که انسان گاه با برخی از کارهایش رابطه خویش با جهان را تیره می کند و گاه نیز وضع جهان را به سامان درمی آورد.