تمثیلات قرآن‌ صفحه 120

آن نداشت. و این اعتقاد همچون نوری بر تمامی زندگی وی پرتو می‌افشاند و دل او را حیاتی دوباره می‌بخشد که پیش از آن هرگز بدان راهی نداشت.

و این تجربه‌ای است که الفاظ یارای انتقال آن را ندارند، و تنها کسانی می‌توانند طعم آن را بچشند، که آن را از نزدیک شناخته باشند، و تعابیر قرآن، رساترین تعابیر برای انعکاس حقیقت این تجربه بشمار می‌روند، چرا که می‌توانند با روشهای از نوع همین تجربیات، ترسیم‌گر خوبی برای آنها باشند.» «1»

2) تمثیل مؤمن و کافر به «بینا و سمیع» و «کور و کر»

مَثَلُ الْفَرِیقَیْنِ کَالْأَعْمی وَ الْأَصَمِّ وَ الْبَصِیرِ وَ السَّمِیعِ هَلْ یَسْتَوِیانِ مَثَلًا أَ فَلا تَذَکَّرُونَ. «2»

«حال این دو گروه (مؤمنان و منکران) حال «نابینا و کر» و «بینا و شنوا» است؟ آیا این دو همانند یکدیگرند؟ آیا پند نمی‌گیرید؟!» می‌دانیم که مؤثّرترین وسیله برای شناخت حقایق حسی در جهان طبیعت چشم و گوش است. به همین دلیل نمی‌توان باور کرد افرادی که از چشم و گوش به طور کلّی (مثلا بصورت مادرزاد) بی‌بهره باشند، چیز درستی از این جهان طبیعت درک کنند. آنها مسلما در یک عالم بی‌خبری کامل به سر خواهند برد.

همین گونه آنها که بر اثر لجاجت و دشمنی با حقّ و گرفتار بودن در چنگال تعصب و خودخواهی و خودپرستی، چشم و گوش حقیقت بین را از دست داده‌اند، هرگز نمی‌توانند حقایق مربوط به عالم غیب و اثارت ایمان و لذّت عبادت پروردگار و شکوه تسلیم در برابر فرمان او را درک کنند. اینگونه افراد به کوران و کرانی می‌مانند که در تاریکی مطلق و سکوت مرگبار زندگی دارند، در حالی که مؤمنان راستین با چشم و گوش شنوا هر حرکتی را می‌بینند و هر صدائی را می‌شنوند و با توجّه به آن، راه خود را به سوی (1). تفسیر فی ظلال القرآن، ج 3، ص 1200.

(2). هود/ 24.