و ملل مختلف نبوده و از صدر اسلام تا امروز وجود نداشته است؟! گواه آن قبور انبیاء در بیت المقدس و بارگاه شکوهمند پیامبرصلی الله علیه وآله و دو خلیفه در مدینه و همچنین قبور ائمه علیهم السلام و صحابه در بقیع و یا قبور بزرگان اهل سنت (مانند شیخ عبدالقادر و ابوحنیفه در بغداد) و آیا این عمل، پرستش صاحب قبر و قبله قرار دادن و سجده کردن به سوی آنهاست و بدعت است؟ و لذا قرآن درباره اصحاب کهف می فرماید: «وقتی مردم از حال آنان خبر یافتند، گروهی گفتند بر روی آنان بنایی (یاد بود) بسازیم و جمعی گفتند بر درگاه آنان عبادتگاه بسازیم « … فقالوا بنوا عَلَیهِم بُنینًا رَبُّهُم اَعلَمُ بِهِم قالَ الَّذینَ غَلَبوا عَلی اَمرِهِم لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیهِم مَسجِدا» (1)
مرز توحید و شرک
اتهام شرک و بدعت به هر حرکتی و هر نوع احترام و آدابی، دور از منطق و خرد است، چرا که حد شرک در قرآن و سنت بیان شده است، قرآن مجید پیروان خود را از قضاوت عجولانه و زدن اتهام بی جا، نسبت به دیگران منع نموده و می فرماید: «ولا تَقولوا لِمَن اَلقی اِلَیکُمُ السَّلمَ لَستَ مُؤمِنًا تَبتَغونَ عَرَضَ الحَیوهِ الدُّنیا» (2)
به کسانی که اظهار اسلام می کنند (و از صلح و سلام سخن می گویند) نگوئید مؤمن نیستید تا از سرمایه ناپایدار دنیا بهره و غنیمتی بدست آید.
1- 46. کهف، 21.
2- 47. نساء، 94.