- انوار حسيني() 1
- رهايي بخشي مردم از جهالت 2
- ويژگي هاي منحصربه فرد 2
- مسئوليت همگاني 5
- اهميت زبان در دستگاه سيدالشهدا عليه السلام 5
- تأثير كردار پيش از گفتار 5
- امر به معروف ونهي از منكر 6
- هدايت جهانيان به بركت امام حسين عليه السلام 7
- پرهيز از ياري ستمگران 7
- پادشاهان جائر 8
- عبرت آموزي از ستمگران 9
- توكل به خداي سبحان 10
- توكل وكوشش 11
- مهرورزي با دشمن 12
- پي نوشتها 13
انوار حسيني()
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام علي
محمد وآله الطاهرين ولعنةالله علي أعدائهم أجمعين
در روايتي از پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله آمده است:
إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَين عليه السلام حَرارَةً في قُلوبِ المؤْمِنينَ لا تَبْرُدُ أبَداً؛() شهادت امام حسين عليه السلام سوز وگدازي در دلهاي مؤمنان برجاي نهاده كه هيچگاه به سردي نميگرايد.
هر جسم گرمي منبع حرارتي دارد كه از آن گرما ميگيرد وبه محض دورشدن از آن، دماي جسم تدريجاً كاهش مييابد. اگر به ظرفي كه روي آتش قرار دارد دست بزنيم، دست مان ميسوزد، ولي به محض خاموش شدن آتش، دماي ظرف رو به كاهش مينهد تا جايي كه پس از گذشت اندك زماني به سادگي ميتوانيم ظرف را در دست بگيريم، بدون آن كه آسيبي ببينيم. از دست دادن عزيزان ونزديكان براي همه جان سوز وبا رنج بسيار همراه است. كسيكه داغ عزيزي را ميبيند در روزهاي اول، ضربه بزرگي را تحمل ميكند وچه بسا از حالت طبيعي خارج شده، دچار اختلال شود، غذا نخورد وحتي نخوابد، اما با گذشت هفتهها وماهها گَرد فراموشي بر اين مصيبت مينشيند وكم كم التيام مييابد. سوزناكترين مصيبتها وجان كاهترين سوگها در لابه لاي پيچ وخم زندگي روزمره از ياد ميروند وبه خاطره تبديل ميگردند.
در اين ميان تنها يك سوگ است كه هيچگاه در درازناي زمان از يادها نميرود وفروغ آن هرگز به خاموشي نميگرايد. همه ساله چند روز مانده به ماه محرم، كوي وبرزن جامه سياه ميپوشد ومردمان در تكاپوي برپا كردن خيمه عزاي امام حسين عليه السلام ميافتند ودلهاي همگان حال وهواي ديگري پيدا ميكند وشور حسيني وسوز عاشورايي چون آتشي از زير خاكستر سر بر ميكشد وشعله ميگيرد.
از روايت گذشته برميآيد كه اين سوز وحرارت از ويژگيهاي اهل ايمان است، زيرا در آن نيامده است: «در دل انسانها» يا «در دل مردم». از اين روي شور وحال حسيني كه در دلهاي مؤمنان آشيانه دارد، به درجات ايمان وابسته است وبه نسبت آن كم وزياد ميشود وهر مؤمن ودوستدار اهل بيت عليهم السلام آن را در وجود خود مييابد. اين مصيبت عظيم، در حدود 1400 سال پيش رخ داد، ولي حرارت آن هم چنان در جانهاي مؤمنان جاي دارد.