در پرتو اسلام صفحه 94

اسلام جهان آفرينش را مانند دستگاهي ميداند كه انسان سرپرست آنست، و ماموريت دارد كه اسرار نهفتة آنرا كشف كند، گنجهاي آنرا بيرون آورده، در پيشرفت آن بكوشد، و از روي حكمت و مصلحت از آن بهره برداري نمايد …

چرا انسان داراي اين مقام نباشد در صورتيكه او نمايندة خدا خداوندي در روزي زمين است؟ قرآن ميفرمايد: «و آنگاه كه پروردگارت به فرشتگان گفت: من در روي زمين براي خود نماينده اي قرار ميدهد».

البته روشن است چنين مقامي براي انسان كم نيست زيرا نماينده، متصدي كارهاي منوب عنه ميباشد.

خداوند بزرگ ثروتهاي مادي و معنوي را در نقاط مختلف زمين و آسمان و آب و … پراكنده نموده، برخي از اماكن اختصاص به طلا و الماس دارد، مانند برخي از نقاط آفريقا، برخي جاها اختصاص به ثروت نفت دارد، مانند:

مانند خليج فارس و برخي از امكنه اختصاص به ثروتهاي آسماني دارد مانند خاورميانه كه در آن ثروت سرشار پيامبران و قوانين آسماني نهفته است … ولي با كمال تاسف از اين ثروت معنوي نيز بيگانگان استفاده كرده و ميكنند، همانگونه كه از گنجهاي مادي ما ساليان دراز بهره برده و ميبرند. مترجم .

هدف الهي در نهفتن اين ذخائر ايجاد همكاري در عموم انسانها از شرق و غرب شمال و جنوب است، بعضي از اقطار از جهت مذهبي به ديگران نياز دارند … بعضي ديگر از جهات مادي … بعضي در علم … بعضي در فن و صنعت و … به ديگران نيازمندند.

خداوند براي تامين اين همكاري همگاني، و گردآوري اجزاء جهان در پرتو دوستي و محبت و آرامش برنامه و دستوري را به نام اسلام فرو فرستاده است، اين نظام آسماني به هر چيز از انسان و حيوان و گياه، دريا و جويها و بيابانها، آسمان و زمين و كوهها … توجه دارد … و در ميان همه توجهي كه به ثروت دارد بمنظور آنست كه اولا بطور كاملي استخراج گردد و ثانيا بطوري عادلانه اي تقسيم شود.

اما توزيعهاي ظالمانه، اسلام از آن بيزار است همانگونه كه از تنبلي در استخراج ثروتها خوش ندارد.

توليد ثروت

اسلام مردم را وادار مينمايد كه با تمام نيرو و تمام وسائل ممكنه، ثروتهاي خداوندي را كه در جهان به وديعه سپرده، استخراج نمايند.