- دیباچه 1
- مقدمه 2
- اشاره 2
- اشاره 3
- ادله عصمت امام 3
- 1-آیه ابتلاء ابراهیم علیه السلام 4
- آیات قرآن 4
- اشاره 4
- 3-آیه اطاعت از اولوا الامر 5
- 2-آیه تطهیر 5
- سخنان پیامبر (ص) 6
- شبههافکنی وهابیان 6
- روش نویسنده و نقد آن 7
- روش نقد کتاب 10
- فصل اول: آیه تطهیر، دلیل عصمت ائمه علیهم السلام 12
- اشاره 12
- شبهه: دلیل فقط باید از قرآن باشد 12
- پاسخ اول 13
- پاسخ دوم 15
- پاسخ سوم 16
- پاسخ چهارم 17
- پاسخ 18
- اشاره 18
- شبهه: آیه تطهیر، آیه کامل نیست 18
- اشاره 22
- شبهه: آیه تطهیر دلیل بر عصمت نیست! 22
- اشاره 22
- پاسخ 22
- بررسی مقدمه نخست 23
- بررسی مقدمه دوم 29
- بررسی مقدمه سوم 33
- فصل دوم: دلالت آیه تطهیر بر عصمت امامان علیهم السلام 35
- فصل سوم: شبهات دلالت آیه و سبب نزول آن 90
- کتابنامه 155
نمیتوان به محتوای آن معتقد بود؟ آیا این کنارنهادن آیات قرآن نیست؟ بدون تردید هنگامی که معنای آیات به کمک آیات دیگر، یا سخنان پیامبر روشن شود، دیگر هیچ عذر و بهانهای باقی نخواهد ماند.
بنابراین مقدمه نخست دلیل نویسنده، ایرادهای بسیاری دارد. هر یک از این ایرادها کافی است تا این مقدمه را ناکارآمد سازد و ناکارآمدی یک مقدمه از مقدمات هر دلیلی، برای صحیح نبودن آن دلیل، کافی است. ولی برای روشن شدن سستی این دلیل، دو مقدمه دیگر آن را نیز بررسی میکنیم.
بررسی مقدمه دوم
مقدمه دوم دلیل نویسنده این بود که عصمت ائمه از دیدگاه شیعه امامیه، از ضروریات دینی و از گزارههای مهم اعتقادی است. آری، عقیده به عصمت از عقاید بسیار مهم امامیه است. ولی از ضروریات مذهب است، نه از ضروریات دین، و اهمیت آن به اندازه اهمیت اعتقاد به امامت است؛ در این اعتقاد تردیدی نیست، ولی نویسنده برای بیان اهمیت این عقیده نزد امامیه، به سخنی از شیخ صدوق، فقیه و متکلم بزرگ امامیه، اشاره میکند که وی چنین اظهار داشته است: «هرکس بگوید که ائمه در بعضی حالاتشان معصوم نیستند، آنها را نشناخته، و هرکس آنان را نشناخته باشد، کافر است» .(1)
این سخن شیخ صدوق بر اساس روایتی است که در جوامع روایی فریقین از رسولخدا (ص) نقل شده است. این روایت را احمد بن حنبل
1- الاعتقادات فی دین الامامیه، شیخ صدوق، ص٧٠.