تفسیر مقدماتی قرآن کریم صفحه 124

با پیامبر اسلام مخالفت ورزیدند) همانند الاغی است که کتابهایی را به دوش دارد (ولی از مطالب سودی نمی برد. آری) مثال کسانی که آیات الاهی را تکذیب کردند و دروغ انگاشتند، (مثال) بدی است». در پایان آیه یادآور می شود: «خدا گروه ستمکار را راهنمایی نمی کند. (و کسی که به خود و دیگران ستم کرده و آیات الاهی را تکذیب می کند و از کتاب آسمانی استفاده نمی کند در گمراهی باقی می ماند )».

واژه شناسی

1. تورات: این واژه در اصل عبرانی است و به معنای قانون، شریعت و تعلیم می آید.

تورات نام کتاب موسی علیه السلام است که قوانین زیادی در آن بیان شده و شامل پنج بخش «پیدایش، تثنیه، لاویان، اعداد و خروج» است. (1) البته برخی آن را از ریشه «وری» به معنای آتش و نور دانسته اند؛ (2)

2. اسفار: جمع «سِفر» است که در اصل به معنای پرده برداشتن از حقایق یا بیرون رفتن از محیط می باشد. به کتابهای آسمانی «سِفر» گویند؛ چرا که حقایق را روشن می کند و انسان را از محیط مادّی به سوی محیط معنوی بیرون می برد. (3) به پنج بخش اصلی تورات نیز «اسفار» گویند؛

3. آیات: جمع «آیه» است که به معنای علامت آشکار و ملازم چیز می باشد. (4) به قسمتهای جدا شده سوره های قرآن آیه گفته می شود.

نکته ها و اشاره ها

1. در برخی روایات حکایت شده که یهود می گفتند اگر محمّد به رسالت برانگیخته شده است، رسالتش شامل حال ما نمی شود؛ از این رو این آیه به آنان گوشزد کرد که

1- (1) . ر. ک: التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، مادّه تورات؛ و حسین توفیقی، نگاهی به ادیان زنده جهان، ص96
2- (2) . مفردات، مادّه تورات
3- (3) . ر. ک: مفردات، مادّه سفر؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج5، ص137 - 139
4- (4) . مفردات، مادّه ای