تفسیر مقدماتی قرآن کریم صفحه 160

جسم به کار رود، به معنای بُعد مجرّد وجود انسان است. در قرآن کریم بر فرشته نیز اطلاق شده است (1) (شوری، 12)؛

5 . سلام: از ماده «سلم» به معنای سلامت از آفات ظاهری و باطنی است. سلام لفظی به معنای دعا و درخواست صحت است؛ (2)

6 . فجر: به معنای شکافتن است و به صبحگاه یا بخشی از آن نیز فجر گویند؛ چرا که شب را می شکافد. (3)

نکته ها و اشاره ها

1. در آیات متعدّدی سخن از نزول قرآن به میان آمده است؛ از جمله در سوره بقره بیان شده که قرآن در ماه رمضان نازل گردیده است، (4) و در سوره دخان بیان شده که قرآن در شب بابرکتی فرود آمده است که در آن شب هر امری طبق حکمت الاهی تنظیم و جدا می شود. (5) خداوند در این سوره می فرماید قرآن در شب قدر نازل شده و فرشتگان و روح در آن شب فرود می آیند و امور بندگان را تنظیم می کنند. از مجموع این آیات استفاده می شود:

اولاً، قرآن در شب نازل شده است؛

ثانیاً، آن شب در ماه رمضان قرار دارد؛

ثالثاً، شب نزول قرآن، شبی بابرکت است؛

رابعاً در آن شب تقدیرات امور مردم تعیین می شود.

1- (1) . مفردات، مادّه روح
2- (2) . همان، مادّه سلم
3- (3) . همان، مادّه فجر
4- (4) . «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْءَانُ...». (بقره، 185)
5- (5) . «إِنَّآ أَنزَلْنَهُ فِی لَیْلَهٍ مُّبَرَکَهٍ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِینَ» «فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ». (دخان، 3، 4)