تفسیر مقدماتی قرآن کریم صفحه 20

صفحه 20

3

پرسشگری عاشقانه

مقدّمه

قرآن کریم در دومین آیه سوره حمد به «ستایش خدا و صفت پروردگاری او» اشاره کرده و می فرماید:

[ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِ ّ الْعَلَمِینَ ]؛

ستایش مخصوص خدایی است که پروردگار جهانیان است.

توضیح

آیه اوّل سوره حمد با یاد خدا و رحمت فراگیر او آغاز شد و اینک در این آیه به پرورش دهنده بودن خدا اشاره کرده و او را بر این امر ستایش می کند و می فرماید:

«ستایش مخصوص خدایی است که پروردگار جهانیان است.»

واژه شناسی

1. حمد: به معنای ستایش کردن است، و حمد خدا به معنای ثناگویی او در برابر نعمتهایی است که به ما بخشیده است. حمد، ستایش در برابر کارهای اختیاری است (1)؛ (2)


1- (1) . ر. ک: مفردات راغب اصفهانی؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج2، ص280؛ العین، ج3، ص189؛ لسان العرب، ج2، ص155
2- (2) . امّا واژه «مدح» به معنای ستایش در برابر کارهای اختیاری یا غیراختیاری است. شکر در برابر نعمتهایی است که با میل «شخص دهنده» به ما رسیده. حمد و مدح معمولاً با زبان است؛ اما شکر گاهی با زبان و گاهی با عمل است. (نمونه، ج1، ص28)
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه