گلستان سخنوران - جلد اول صفحه 522

مجلس 41 ایمنان از عذاب خدا

روز قیامت یعنی روز حساب و محاسبه و روز دادگاه و محاکمه روز حضور تمام مردم جهان، برای رسیدن به نتایج اعمالشان، و روز خوف و هراس و روز ترس ولرز و روز گرفتاری در دست مأمورین الهی که نه ذره ای ظلم و ستمی هست و نه کوچکترین حق کشی و اجحاف، بلکه هرچه پیش فرستاده شده، در برابر آدمی حاضر شده و با مقتضای آن رفتار خواهد شد، روز دریافت کیفر اعمال است و برخورداری از کرده های دنیا!!.

در آن روز تب و لرز و روز واله و حیرانی چند گروه با آرامش و اطمینان، بدون کوچک ترین ناراحتی و سرگردانی، در صحرای محشر حاضر ولی مانند برق خاطف، ازآن عبور کرده و به مقصد نهائی (بهشت جاویدان) خواهند رسید.

در این موردآیات در قرآن کریم زیاد است که برای نمونه به تعدادی از آنها، متعرض می شوم.

1- بَلی مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ بقره: 112 آری، کسی که روی خود را تسلیم خدا کند و نیکوکار باشد، پاداش او نزد پروردگارش ثابت است؛ نه ترسی بر آنهاست و نه غمگین می شوند. (بنابر این، بهشت خدا در انحصار هیچ گروهی نیست.)

2- مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ نمل: 89 کسانی که کار نیکی انجام دهند پاداشی بهتر از آن خواهند داشت؛ و آنان از وحشت آن روز درامانند!