گلستان سخنوران - جلد اول صفحه 95

به اطلاع آنها رساند و گفت: برای این که آن خانم ها را از نگرانی در آوریم همگی به طرف خیمه های حرم آمده و باگریه، صدایشان را بلند کردند ای حرایم رسول اللّه ما

تا آخرین لحظه در خدمت امام مانده و جانمان را فدای او خواهیم کرد.

از این اطمینان دادن اصحاب، بانوان کمی آرام گرفتند ولی چه فایده فردا همه این یاران با وفا، عاشقانه به شهادت رسیدند و آنها هم به اسارت آن بیوفایان در آمدند.

مجلس 8 غریقان نور اعظم خدا

صحبت ما در این مجلس، پیرامون یک روایت از عمرو بن أبی المقدام، از أبی عبد الله، از پدرش علیهما السلام رسول خدا صلی الله علیه آله خواهد بود که فرمود: أربع من کنّ فیه کان فی نور الله الاعظم: من کانت عصمه أمره شهاده أن لا إله إلا الله وأنی رسول الله، ومن إذا أصابته مصیبه قال: إنا لله وإنا إلیه راجعون، ومن إذا أصاب خیرا قال: الحمد لله رب العالمین، ومن إذا أصاب خطیئه قال: أستغفر الله و أتوب إلیه.(1) هرکه چهار چیز داشته باشد، در نور اعظم خدا باشد، هرکس فرا گیرنده کارهایش، گفتن شهادتین باشد، و هرکس هروقت مصیبت به او رخ دهد، انّا للّه و انا الیه راجعون گوید، و هرکس خیری به او رخ دهد ستایش خدا را بجاآورد و هرکس از او خطائی سر زد (فوراً) استغفار کند.

هرکدام از این مطالب چهارگانه، جامع و حاوی مطالب زیاد و دربرگیرنده، گفتنی های فراوان است.

1- بحارالأنوار: ج 6 ص 21 ح 13 از خصال: 1/ 106- 105.