گلستان سخنوران - جلد دوم صفحه 228

بهم میخورد، راوی گوید: بادیدن این منظره خیال کردم حسین بن علی علیهما السلام نفرین می کند و اگر او لب به نفرین گشاید، همگی نابود خواهیم شد.

جلو رفته و گوش دادم چگونه نفرین می کند، دیدم او در چه عالمیست و من چه فکر می کنم، او با معبود خود در راز و نیاز و سخنان عاشقانه به زبان می آورد

الهی رضاًبقضائک و تسلیماً لامرک ولا معبود سواک خدایا به قضا (وقدر) تو راضیم و به امر تو تسلیمم و معبودی جز تو نیست (وندارم)، سپس رو به طرف لشکر کرد و فرمود: یاقوم أسقونس شربتاًمن الماء لقد نشفت کبدی من الظماء مردم با یک جرعه آب مرا سیراب کنید، جگرم از تشنگی (آتش گرفته و) می سوزد!!!!.

ألالعنهاللّه علی القوم الظالمین .

مجلس 73 صفات بندگان خدا

همگی می دانیم که رفتار و کردار و گفتار هر کسی، معرّف شخصیت و کاشف از ارزش درونی اوست، زیرا ملکات اخلاقی، همیشه خود را در لابلای اعمال و گفتار و حرکات انسان نشان می دهند، تا آنجا که از چگونگی راه رفتن یک انسان می توان با دقت و موشکافی به قسمت قابل توجهی از اخلاق او پی برد.

و اگر خواستیم ماهیت فردی را بشناسیم، باید به این سه عامل او دقت کرده و بسنجیم.

در واقع نشانه های شناخت هرکسی، منوط به کیفیت این سه عامل است، که به چه صورتیست، سنگین و وزین یا سبک و رسوا کننده، حرفهاوکلماتش، مؤدبانه و متین یا زننده و زشت، و حرکاتش موقر و با ابهت یا هردم بیل و دل آزار.

بدینجهت خداوند متعال در قرآن کریم، برای شناساندن بندگان مورد توجه