نور هدایت : در نقد کتاب آن گاه که صحابه را شناختم صفحه 107

مقایسه مصیبت سیدالشهدا (ع) با دیگر مصائب

اما در جریان منع حضرت رسول (ص) از گریه بلند اصحاب بر فرزندش ابراهیم، باید گفت که در برخی از نقل ها منعی در این باره ذکر نشده، بلکه حضرت فرمود: «چشم می گرید و دل غمگین می شود؛ ولی چیزی که خدا را خشمگین کند، نمی گوییم» . (1)در نقل دیگری فرمود: «چیزی که خدا را خشنود کند، بگویید و بیهوده گویی نکنید و باطل نگویید» . (2)

به هر حال، اگر نهی حضرت در آن مورد ثابت باشد، احتمال دارد برای تناسب نداشتن آن همه ناله شدید با مصیبت باشد؛ زیرا طبق آن نقل، اصحاب چنان ناله و فریاد می کردند که صدای مردان بر زنان غلبه داشت و پیامبر (ص) یا به سبب همین بی تناسبی یا به سبب کراهت این گونه ناله کردن، از آن منع کرد؛ ولی این مسئله ارتباطی با فریاد و شیون در مصائب سیدالشهدا (ع) ندارد که مصیبت ایشان قابل مقایسه با آن مصیبت نیست؛ زیرا عزاداری بر سیدالشهدا (ع) افزون بر نشان از عظمت مصیبت، سبب بقای دین و ارزش های الهی است و همواره دین، شهادت، آزادگی و حقانیت را ترویج می کند.

حضرت زینب و شرایط ویژه بعد از شهادت سیدالشهدا (ع)

اما اینکه حضرت سیدالشهدا (ع) خواهرش را از چاک دادن یقه و خونین کردن چهره و واویلا سردادن منع کرده است با فرض صحت