نور هدایت : در نقد کتاب آن گاه که صحابه را شناختم صفحه 13

سلامتی و بهداشت یا تقویت اراده خود، نذر کند که فلان عمل را انجام ندهد، مثلاً سیگار نکشد، نذر او صحیح است. نذر از این جهت، مثل خرید و فروش است که می تواند انگیزه های مختلف داشته باشد.

در واقع نذرکردن، عمل استحبابی نیست که نیاز به قصد قربت داشته باشد.

دو - مورد نذر

آیا عملی که مورد نذر قرار می گیرد، باید با قصد قربت انجام شود، مثلاً اگر شخصی چنین نذر کند که برای خدا بر عهده من است خانه ای برای زید تهیه کنم؛ آیا هنگام تهیه خانه، باید قصد قربت داشته باشد؟

این شخص باید نیت کند برای وجوب عمل به نذر، خانه را تهیه می کنم که این نیز میان فقها محل تردید است؛ زیرا همگی قبول ندارند که مورد نذر باید یک عمل عبادی باشد، بلکه می تواند از امور دنیوی باشد. ازاین رو بسیاری معتقدند که در نذر به ترک سیگار، همینکه سیگار را ترک کند، هرچند به نیت غیر الهی، مثل رعایت مسائل بهداشتی یا حیای از دیگران و. . . به نذرش عمل کرده است. پس مورد نذر و عمل به آن در واقع عمل عبادی نیست که انجام دادنش با نیت غیر الهی، حرام یا شرک باشد. بر فرض اینکه قصد قربت هم لازم باشد، عمل چنین شخصی فقط باطل است، نه حرام و شرک آلود. ما باید میان بطلان عمل و حرمت آن فرق بگذاریم؛ مثل اینکه کسی به نیت رعایت مسائل بهداشتی روزه بگیرد که در این صورت روزه او باطل است، نه حرام.