نور هدایت : در نقد کتاب آن گاه که صحابه را شناختم صفحه 17

مسلماً انجام دادن این گونه اعمال، از نظر عقل و منطق، کاری پسندیده و مؤثر است؛ گرچه ممکن است در نگاهی ساده، نامعقول و ناهنجار باشد.

برداشت جاهلانه و تعابیر زننده از حقایق معنوی

ما در شرع اسلام نیز همانند چنین نمادهایی را می بینیم؛ مثلاً اعمالی مانند طواف، قربانی، سعی صفا و مروه، رمی جمره، احرام، تراشیدن سر و. . . درحج دیده می شود. اگر بنا باشد که با نگاه سطحی به این گونه اعمال نگریسته شود، باید همه اینها را نامعقول و جاهلانه دانست؛ همان گونه که برخی از گستاخان بی دین همان عصر، طواف کننده خانه خدا را الاغی می دانستند که دور آسیاب می گردد یا سنگ زدن به ستون را ابلهانه می پنداشتند. امروزه نیز کسانی هستند که شهادت طلبی را جنون مرگ می نامند و آن را زشت می دانند. زهد و مخالفت با هوی و هوس را حماقت و انفاق را جهل در اقتصاد می شمارند. جهاد را خشونت و رزمندگان را تروریست می خوانند.

مهم آن است که اعمال انجام شده بتوانند با رعایت شرع، اهداف بلندی را تحقق بخشند، هرچند در ظاهر و در نظر برخی افراد کوته بین، نامعقول جلوه کنند.

بیان جریان آموزنده ای در این مورد بی مناسبت نیست؛ یکی از استادان بزرگوار قم می فرمود:

در گذشته سفری به آلمان داشتم و مدتی در آنجا اقامت کردم.

روزی یکی از راننده های آنجا به من گفت: «در شرکتی به همراه