نور هدایت : در نقد کتاب آن گاه که صحابه را شناختم صفحه 227

پاسخ

ترس از کشته شدن، یکی از عوامل غیبت حضرت حجت است. عوامل دیگری، مثل امتحان مردم، جداسازی افراد نیک از بد، رهایی از بیعت با طاغوتیان و امور دیگری که بر ما مخفی است نیز جزء دلایل غیبت حضرت است. پیامبر اکرم (ص) در مورد غیبت حضرت حجت فرمود: «ای جابر! این امر از امور الهی و سرّی از اسرار خداوند است که از بندگان پوشیده است. مبادا در آن شک کنی که کفر است» . (1)

امام صادق (ع) در حدیثی به «عبدالله بن فضل هاشمی» فرمود:

حکمت غیبت او جز بعد از ظهور وی ظاهر نمی شود؛ همچنان که حکمت کارهای خضر (سوراخ کردن کشتی، کشتن پسر بچه و برپا داشتن دیوار) برای موسی (ع) روشن نگشت جز هنگام جدایی آن دو. ای پسر فضل! این کار از کارهای الهی و سرّی از اسرار الهی و غیبی از غیب های اوست و ما چون خداوند را به حکمت قبول کردیم، پذیرفتیم که همه افعال او حکیمانه است؛ هر چند علت آن بر ما معلوم نباشد. (2)

بنابراین، این اعتراض که چرا نمی آید یا می باید مثل اجداد خود اذیت و آزار را تحمل کند، بی مورد است. اصولاً اگر خداوند با اعجاز، او را نگه دارد، با حکمت «آزمایش الهی» منافات دارد و اگر او را مثل

اجداد بزرگوارش شهید کند، با فلسفه امامت، ظهور و قیام ایشان منافات دارد.