نور هدایت : در نقد کتاب آن گاه که صحابه را شناختم صفحه 25

بیماری پیسی را بهبودی می بخشم و مردگان را به اذن خدا زنده می کنم و به شما خبر می دهم از آنچه می خورید و آنچه را در خانه های خود ذخیره می کنید.

قرآن و نسبت سود و زیان به غیر خداوند

مواردی را در قرآن می یابیم که سود و زیان را به مردم نسبت داده است؛ مثلاً در مورد یادگیری سحر از دو فرشته بابل (هاروت و ماروت) می فرماید: وَ یَتَعَلَّمُونَ ما یَضُ-رُّهُمْ وَ لا یَنْفَعُهُمْ ؛ «آنها مطالبی را فرا می گرفتند که به آنان زیان می رسانید و نفعی نمی داد» . (بقره: ١٠٢)

این آیه می فهماند که سحر، زیان می رساند؛ ازاین رو در اندکی قبل از این فراز می فرماید:

فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ

ولی آنها از آن دو فرشته، مطالبی را می آموختند که بتوانند به وسیله آن، میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند.

آنها را به سبب زیان رساندن به مردم ملامت می کند؛ ولی برای اینکه مشخص گردد این ستمکاران از محدوده قدرت و حکومت حق بیرون نیستند و اگر خداوند مانع شان نمی شود از عجز نیست، بلافاصله می فرماید: وَ ما هُمْ بِضارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ؛ «درحالی که هیچ گاه نمی توانند بدون اجازه خداوند به کسی زیان برسانند» . (بقره: ١٠٢)

پس گرچه آنها آسیب می رسانند، ولی از محدوده قدرت و حکومت حق خارج نیستند؛ بلکه برای این کار از قدرت، اختیار و علم الهی

استفاده می کنند و خداوند نیز می خواهد که مدتی آنها را آزاد بگذارد.