نور هدایت : در نقد کتاب آن گاه که صحابه را شناختم صفحه 264

فاقد اعتبار است. ولی همین دسته، نسبت زیادتی در قرآن را به کلی منکرند و می گویند: «هرگز در قرآن زیادتی رخ نداده است» . دسته دوم: محققان و صاحبان نظر و اجتهادند که زیادت و نقص را در قرآن منکرند و می گویند: «قرآن همچنان که بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است تاکنون دست نخورده و از گزند تحریف به طور مطلق در امان بوده و هیچ گونه تبدیل و تغییری در آن حاصل نشده است» . (1)

برخی دیگر از علمای اهل سنت، همچون «شیخ محمد محمد مدنی» و «محمد عبدالله درّاز» نسبت تحریف قرآن را به شیعه، ظالمانه دانسته اند. (2)

روایات اهل سنت در تحریف قرآن

اگر مقصود از نسبت تحریف به شیعه، وجود روایاتی به این مضمون در کتب شیعه است، همچنان که از علامه مجلسی (رحمه الله) نقل گردید، باید دانست که وجود چند روایت برای منسوب کردن یک نظر به شیعه کافی نیست، بلکه باید توجه کرد که علمای مذهب در مورد آن چه نظری دارند. وگرنه در میان روایات اهل سنت نیز روایات فراوانی یافت می شود که بر تحریف دلالت می کند؛ مثلاً سیوطی در «الاتقان» آورده است که عُمر «آیه الرجم» را آورد. ولی چون تنها بود، پذیرفته نشد و ننوشتند. (3)

1- مقالات الاسلامیین، ابوالحسن اشعری، ج ١، صص ١١٩ و ١٢٠.
2- ر. ک: صیانه القرآن من التحریف، آیت الله معرفت، صص ٧٩ - ٨١.
3- الاتقان، سیوطی، ج ١، ص ١٠١.