نور هدایت : در نقد کتاب آن گاه که صحابه را شناختم صفحه 275

عایشه ام المؤمنین و جاریه بن قدامه

«جاریه بن قدامه» به عایشه گفت:

گناه ریختن خون عثمان کمتر از این بود که بر این شتر نفرین شده سوار شوی و از خانه ات بیرون آمده، همچون مردان به میدان جنگ بروی. ای عایشه! تو در جامعه اسلامی احترام داشتی؛ اما با این عمل ارزش خود را بر باد دادی و عظمت خود را در هم شکستی. . . . (1)

عایشه ام المؤمنین و علی بن ابی طالب (ع) خلیفه مسلمانان

حضرت علی (ع) فرمود:

و اما عایشه آن زن شتر سوار، به خدا سوگند او در این سفر هیچ کوه و دشتی را زیر پای نمی گذارد و هیچ قدمی در بیابان ها برنمی دارد، مگر اینکه معصیت خدا را می کند. . . . (2)

عایشه ام المؤمنین و عثمان خلیفه مسلمانان

امّ المؤمنین عایشه کسی است که مردم را علیه عثمان شوراند و به او لقب «نعثل» داد که به معنای پیرخرفت و نادان است و می گفت: «

اُقْتُلُوا نَعْثَلاً فَقَدْ کَفَر » (3)؛ «این پیر خرفت و نادان را بکشید که کافر شده است» .

1- تاریخ الطبری، ج 5، ص ١٧6.
2- نهج البلاغه، خطبه ١٠٢.
3- تاریخ الطبری، ج 4، ص 4٧٧؛ الفتوح، ابن اعثم، ج ١، ص ١55؛ البدایه والنهایه، ج ٣، ص٨٧؛ شرح نهج البلاغه، ج٢، ص ٧٧؛ النهایه، ابن اثیر، ج 4، ص ١56؛ ر. ک: نقش عایشه در تاریخ اسلام، ج ٢، ص ٢5٨.