نور هدایت : در نقد کتاب آن گاه که صحابه را شناختم صفحه 80

جوامع غرب، نقص قانون اسلام است؟ !

به هرحال، معیار در احکام الهی، خواسته مردم، هوا و هوس، عادات و تربیت غلط نیست، بلکه حکمت و مصلحتی است که خداوند در نظر می گیرد؛ همانند حکمت تفاوت دیه زن و مرد و تفاوت ارث آن دو.

یکی از اساتید نقل می کرد که: شخصی در زمان طاغوت، فرد ارجمندی را در راهرو دادگاه دید و علت حضور او را جویا شد. معلوم شد به جرم ازدواج موقت می خواهند او را محاکمه کنند. آن مرد به وی سفارش کرد که در دادگاه منکر ازدواج موقت شود و فقط بگوید با این زن رابطه بدون عقد داشتم؛ زیرا نزد قانون آنها، ارتباط نامشروع جایز است؛ اما ازدواج موقت ممنوع است.

آری، در این گونه محافل غیر دینی، همیشه مسائل نامشروع، پسندیده است و امور دینی ناپسند است.

فسخ نشدن جواز ازدواج موقت

اما اینکه گفته است ازدواج موقت برای مدت کوتاهی مباح شد و سپس پیامبر (ص) آن را برای همیشه حرام کرده، ادعایی است که بدون مدرک آن را رها کرده است. بله، اگر به جای پیامبر (ص) اسم خلیفه دوم را می گذاشت، جمله صحیح بود؛ زیرا در روایات اهل سنت و شیعه است که عُمربن خطاب آن را برای نخستین بار حرام کرد. سیوطی در «اولیات عُمَر» گوید: «او نخستین کسی است که امیرالمؤمنین نامیده شد. . . و

نخستین شخصی است که متعه را حرام کرد» . (1)