راه وحدت امت اسلامی صفحه 135

گفت: ای پسر خطاب، مگر نمی شنوی، پیغمبر (ص) پیوسته می گوید، از شر شیطان به خدا پناه می برم؟

حلبی می گوید: «پیغمبر (ص) آن روز فرمود: ای عمر! من که به صلح رضایت دارم، تو مخالفت می کنی؟» .

حلبی و دیگران، باز اضافه می کنند:

پس از آن ماجرا، عمر پیوسته می گفت: من پس از کلامی که گفتم، بیمناکم و پیوسته روزه می گیرم، صدقه می دهم، نماز می خوانم و بنده آزاد می کنم. (1)

در ماجرای جنگ بدر

خلیفه در جنگ بدر نیز، به جزیه گرفتن از اسیران و آزادی آنها اعتراض کرد و گفت که:

عباس عموی پیامبر و عقیل برادر علی (ع) را باید تحویل حمزه و علی نمایند، تا آنها را به قتل برسانند. (2)همچنین اگر هر مسلمانی در میان مشرکان قوم و خویش اسیری داشته باشد، خود او را به قتل برساند، تا یک نفر از آنها زنده نماند!

اما پیامبر (ص) به دلیل اطاعت از وحی و به اقتضای حکمت و عطوفت اسلامی، این نظر را رد کرد؛ زیرا قرآن درباره پیامبر (ص) می فرماید:

هرگز او از روی هوی و هوس، چیزی نمی گوید، و گفتار او چیزی نیست جز آنچه به او وحی می شود، و آن را فرشته نیرومند جبرئیل به او آموخته است. (3)

اما ناآگاهان به عصمت و حکمت پیامبر (ص) برنمی خیزند، جز مانند افرادی که،

1- السیره الحلبیه، ج ٢، ص ٧٠6.
2- شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ١4، ص ١٨٣.
3- (النجم: ٣- 5)