راه وحدت امت اسلامی صفحه 143

نفر) در همان مکانی که مأمور شده بود، ماند. وقتی خالدبن ولید مخزومی متوجه عبدالله و یاران اندک او شد که در دهانه کوه قرار داشتند و با تیر و کمان نگهبانی می دادند، دانست که فرصت مناسبی پیش آمده، بدین ترتیب با یک ستون سواره به آنها هجوم برد و در حالی که عکرمه بن ابوجهل نیز، همراه او بود، یاران عبدالله را از پای درآورد و به شهادت رسانید و سپس خود عبدالله را نیز، مثله و شکم او را پاره کردند و آنگاه در حالی که سپاه اسلام با خیال راحت سرگرم جمع آوری غنایم بودند، با شعار «یا عزی» و «یا هبل» به مسلمانان هجوم آوردند و حمزه سیدالشهداء و هفتاد نفر دیگر از شخصیت های بزرگ و سران مهاجر و انصار را به شهادت رسانیدند. به پیامبر (ص) نیز، جراحت های فراوانی وارد شد، که حتی بیان آن نیز، قلب انسان را به درد می آورد. (1)

پیامبر نیز، تنها ماند!

در این داستان، واقعه دلخراش دیگری، پیش آمد که برخی از صحابه، نظر خود را بر نظر پیامبر (ص) مقدم داشتند که بزرگی و نگرانی آن حتی بیشتر از واقعه اول بود! و اما شرح واقعه:

هنگامی که خالد به مسلمانان هجوم آورد، رسول خدا (ص) در وضعیت سختی قرار گرفت، یاران، سید الانبیا را میان دشمن تنها گذاشتند و فرار را بر قرار ترجیح دادند و آن حضرت را تسلیم دشمنانی کردند که در دل، کینه شکست جنگ بدر و ضربه خوردن بر پیکر کفر را داشتند.

پیامبر (ص) از هر سو مردم را به یاری می طلبید، اما کسی جواب او را نمی داد،