راه وحدت امت اسلامی صفحه 196

دین به شمار می رود؟

البته، انکار خلافت بحث تازه ای نیست. در همان زمان، افرادی همچون: سعدبن عباده و خباب بن منذر و گروه دیگری نیز، با خلافت، مخالفت می کردند و افرادی هم، آنها را به بیعت و هم گامی با خلافت اجبار می کردند، در حالی که آنها زیر بار نمی رفتند، اما احدی هم آنها را تکفیر نمی کرد و آن طور که تواتر قولی و فعلی ثابت می کند، آنها حتی به عنوان فاسق هم، معرفی نشده اند.

پس، آنها چگونه شیعه را به خاطر این مخالفت، تکفیر می کنند؟ مگر حکم خدا، برای همه و در همه جا یکسان نیست؟

با توجه به اینکه طبق احادیث متواتری که از عترت پاک و روایت های صحیحی که از طریق اهل سنت رسیده است، شیعیان مجبور نیستند به عهد و سفارش پیامبر (ص) که درباره علی (ع) و امامان بعد از او رسیده است، اعتقاد داشته باشند و آنها هم موضوع را حقیقتی از دین اسلام دانسته اند. ازاین رو، آنها معذور و بلکه، مأجور خواهند بود، خواه از این طریق به حق رسیده، یا به خطا رفته باشند؟ !

مصیب دو پاداش دارد و مخطی یک اجر!

ابن حزم می گوید:

جماعتی بر این عقیده اند که اگر مسلمانی در مسایل اعتقادی چیزی بگوید یا فتوایی بدهد، کافر و فاسق نمی شود؛ زیرا اگر کسی چیزی را اجتهاد کند و بدان وسیله به حق برسد، دو پاداش خواهد داشت، و اگر پس از اجتهاد به خطا هم رفته باشد، دارای یک پاداش خواهد بود! (1)