- دیباچه 1
- اشاره 3
- مقدمه 3
- در قلمرو انقلاب اسلامی 4
- تفرقه گرایی و نتایج آن 5
- علامه شرف الدین 6
- آثار گران بهای سید شرف الدین 8
- اشاره 11
- فصل اول روایت ها و آیه های قرآن کریم 11
- روایت های معصومین (علیهم السلام) 12
- [در پناه رحمت خدا] 17
- فصل دوم مفهوم واقعی اسلام و ایمان 20
- اشاره 24
- فصل سوم مرز اسلامیت 24
- دستورها و برخوردهای پیامبر اکرم (ص) 25
- حرمت جان و مال مسلمان 26
- حرمت خون اهل توحید 27
- بوق های تبلیغی مسموم 29
- فصل چهارم ایمان برادران اهل سنت 33
- فصل پنجم یکتاپرستان اهل نجات و سعادت اند! 35
- فصل ششم فتواهای اهل سنت بر نجات اهل توحید 46
- اشاره 46
- نظریه رشید رضا 49
- خودداری از تکفیر اهل قبله 50
- دیدگاه مثبت دیگران 52
- نظریه ابن تیمیه 52
- سخن منصفانه ابوالحسن اشعری 53
- نظریه امام شافعی 54
- نظریه شافعیان درباره خوارج 54
- اگر خوارج اهل نجات باشند. . . ؟ 56
- تکلیف اهل تأویل و استنباط 57
- سزای کسی که دشنام می گوید و لعنت می کند 58
- دیدگاه علما در دشمنی با مسلمانان 60
- فصل هفتم روایت های عامه، به شیعه بشارت می دهند! 62
- اشاره 62
- درخت استوار نبوت 65
- شیعه علی و اهل بیت (علیهم السلام) 65
- اولین کسانی که به بهشت وارد می شوند 66
- کسی که بر دوستی و محبت آل محمد (ص) بمیرد 67
- رابطه ایمان و محبت علی (ع) 69
- اشاره 71
- فصل هشتم سرانجام استنباط و تأویل گران 71
- سعد بن عباده 72
- خباب بن منذر انصاری 72
- امیر مؤمنان (ع) و دیگران 73
- حضرت علی (ع) و کتاب و سنت 75
- مخالفت ابوسفیان، صخر بن حرب 76
- سیده زنان عالم 78
- ماجرای خالدبن ولید 79
- خطای دیگری از خالد 80
- اجتهاد خلیفه دوم 81
- نظریه تفسیری ما 83
- متعه حج و متعه زنان 83
- بحث اول: اصل مشروعیت دو متعه 84
- متعه حج 85
- اجماع، کتاب و سنت 85
- بحث دوم: دوام حلیت و استمرار اباحیت 87
- بحث سوم: احادیثی که پنداشته اند ناسخ حکم متعه است! 89
- آیه قرآن چه می گوید؟ ! 90
- بحث چهارم: فقط احادیث عمر 92
- بحث پنجم: کسانی که تحریم را انکار کرده اند 93
- اشاره 98
- فصل نهم شواهد و مصادیق دیگر تأویل 98
- نماز از خواب بهتر است! 98
- حذف جمله «حَی عَلی خَیرِ الْعَمَلِ» 100
- نماز تراویح 101
- زکات 104
- خمس 105
- نماز میّت 107
- برای میت می توان گریه کرد؟ ! 108
- آیا میت با گریه عزاداران عذاب می شود؟ 112
- تأویل آیه «تجسّس» 114
- در مرز عبادت و سیاست 116
- روزگار تلخ و پرماجرا! 119
- ماجرای «جیش اُسامه» 121
- مصیبت بزرگ «یوم الخمیس» 125
- هدف پیامبر (ص) چه بود؟ 130
- نمونه هایی از عصر رسالت 131
- در ماجرای جنگ بدر 135
- سرکشی سربازان در جنگ احد! 141
- پیامبر نیز، تنها ماند! 143
- بحران خطرناک و کمرشکن! 145
- نماز خواندن بر منافق! 147
- ابوهریره کتک می خورد! 148
- خودداری از کشتن منافق 149
- اشکال تراشی در مورد تقسیم صدقه ها 152
- حاطب بن بلتعه 155
- دوران خلافت عثمان 156
- خانه کعبه در محاصره. . . ! 162
- قتل حجربن عدی و حسین بن علی (ع) 164
- زیادبن سمیه فاسق! 170
- جنگ با علی بن ابی طالب (ع) 171
- پیمان با معاویه 174
- دوستی و دشمنی با علی (ع) 176
- فصل دهم آیا می توان شیعه را تکفیر کرد؟ 180
- اشاره 180
- اشاره 183
- دلیل این قتل و کشتارها چیست؟ 183
- ١. آیا شیعه احکام دین را سبک شمرده است؟ 185
- ٢. آیا به علم و مقام دانشمندان اهانتی کرده است؟ 187
- ٣. چه کسی حرام را حلال کرده است؟ 190
- 4. دو خلیفه پس از پیامبر (ص) 193
- اشاره 193
- مصیب دو پاداش دارد و مخطی یک اجر! 196
- 5. اتهام به عایشه 197
- 6. ناسزا گفتن به شیخین 200
- دلیل اول: 200
- اشاره 200
- دلیل سوم: 201
- دلیل دوم: 201
- دلیل چهارم: 202
- دلیل پنجم: 204
- دلیل ششم: 206
- اشاره 209
- فصل یازدهم برائت شیعه از اتهام ها 209
- دسته اول 210
- دسته سوم 211
- دسته دوم 211
- دسته چهارم 213
- اتهام های ابن حزم به اهل سنت! 214
- افتراهای شهرستانی 216
- گوشت شتر! 218
- وجوب عده برای زنان! 219
- فصل دوازدهم پرهیز از اختلاف و روش صحیح تحقیق 221
- اشاره 221
- نظریه محدثان شیعه درباره قرآن 228
- روش صحیح تحقیق 230
- اشاره 232
- مرحله اول: عامل کدورت شیعه 232
- فصل سیزدهم علل فاصله گیری شیعه و اهل سنّت 232
- درباره گفتار ابن خلدون قضاوت کنید 235
- با راستگویان باشید 240
- مرحله دوم: عامل ناراحتی اهل سنّت 241
- از دین برگشتگان 258
- عملکرد خائنانه منافقان 262
- ملاک ارزش های اسلامی 265
درباره گفتار ابن خلدون قضاوت کنید
وقتی گفته علامه ابن خلدون را در کتاب «سرّ مکنون» در فصلی که برای علم فقه و مسائل آن در مقدمه معروف خود، گشوده است، مطالعه کردم، باورم نمی شد که این عبارات از او و این سخن را او گفته باشد.
ابن خلدون پس از بیان مذاهب اهل سنت، با این عبارت می نویسد:
اهل بیت (علیهم السلام) مذاهبی را ایجاد کردند و فقه منحصر به خود، پدید آوردند و مذهب خود را، بر اساس ناسزا گفتن به برخی از صحابه، بنا کردند (1)و می گویند امامان معصوم هستند و کلام اشکال و ایرادی ندارد، اما همه این اصول بر پایه سست استوار است! (2)
سپس اضافه می کند:
خوارج همچنین مطالبی دارند، (3)اما جمهور مسلمانان به روش های آنان اعتنایی نمی کنند، بلکه آنها را تقبیح و انکار می نمایند و ما مذاهب آنان را نمی شناسیم (4)و از
1- چگونه می شود که مذاهب فقهی بر اساس ناسزا گفتن به بعضی از صحابه بنا شود و چگونه می شود احکام فرعی شرعی بر پایه بدگویی شخصی، استوار گردد؟ در صورتی که ابن خلدون، از فلاسفه است و این عمل از وی انتظار نمی رود و شایسته او نیست.
2- یاران امامی ما، عصمت امامان (علیهم السلام) را در کتاب های کلامی خود، با دلایل عقلی و نقلی ثابت کرده اند. برای اثبات عصمت آنها نیز، همین اندازه که هم سنگ و هم وزن قرآن معرفی شده اند، کفایت می کند. طبق روایت ها اگر قبیله ای از عرب با آنها مخالفت کرد، حزب شیطان شناخته می شود؛ زیرا آنها سفینه نجات و باب حطه امت هستند و تحریف باطل گرایان و تأویل گمراهان را از ساحت دین دفع می کنند، درود خداوند بر آنها باد؛ ر. ک: بحارالانوار، ج ٢٣، ص ١٠4 - ١٠6، کتاب الامامه.
3- ملاحظه می کنید که در این عبارت، اهل بیت پیامبر (ص) که خداوند در قرآن رجس و پلیدی را از آنها زدوده و پاک و منزه معرفی کرده است را چگونه در ردیف خوارج قرار می دهند؟ به خدا پناه می بریم!
4- ابن خلدون با این عبارت، در واقع خود را تکذیب نموده است؛ زیرا اگر هیچ یک از کتاب های آنها را نمی شناسد و از آنها روایت نمی کند و اثری از آنها نزد او نیست، پس از کجا می داند آنها گمراه و بدعت گزار هستند؟ و از کجا می داند اصول آنها واهی و بی اساس است؟