تاریخ اسلام از وفات پیامبر اکرم (ص) تا سقوط بنی امیه صفحه 136

٣. مهم ترین وقایع

الف) اخذ بیعت از مردم

پس از شهادت امام حسن (ع) ، معاویه سعی کرد تا به هر شکل ممکن ولیعهدی یزید را مسجل سازد؛ امّا تلاش او ثمری نبخشید و تا زنده بود جز شامیان و تنی چند از عراقیان کسی با یزید بیعت نکرد. (1)بعد از مرگ وی، یزید به دمشق رفت و پس از اخذ بیعت مجدّد از شامیان، همّت خود را صرف کرد تا مخالفان مدنی را به بیعت و اطاعت از خود وادارکند؛ بدین منظور نامه ای به ولیدبن عتبه - والی مدینه - نوشت و ضمن گزارش مرگ معاویه، به او فرمان داد تا از افرادی چون امام حسین (ع) ، عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر بیعت بگیرد و چنانچه امتناع ورزیدند، آنان را به قتل برساند و سرشان را برای او بفرستد. همچنینبا سایر مردم نیز، همانند آن دو رفتار کند، امّا امام (ع) و ابن زبیر رهسپار مکه شدند. (2)

ب) شهادت امام حسین (ع)

دعوت مکرّر کوفیان از امام حسین (ع) و ارسال نامه های متعدّد برای آن حضرت، ایشان را بر آن داشت تا مسلم بن عقیل را به نمایندگی از خود روانۀ کوفه سازد و از صحّت و سقم نامه ها اطمینان یابد. (3)مسلم در ابتدا کوفیان را راستگو پنداشت؛ به همین دلیل نامه ای به امام نوشت و آن حضرت را به کوفه دعوت کرد. از سوی دیگر، یزید

امارت شهر کوفه را به عبیدالله بن زیاد سپرد و به او دستور داد تا مسلم را دستگیر و به قتل برساند یا از کوفه براند. سرانجام رفتار رعب انگیز ابن زیاد، کوفیان را از گرد مسلم پراکنده کرد و او دستگیر و به شهادت رسید. وقتی یزید از اقدام سریع ابن زیاد در

1- تاریخ مدینه دمشق، ج 65، ص 3٩5؛ الاخبار الطوال، دینوری، ص 22٧؛ الامامه و السیاسه، ج 1، صص 151 - 153؛ تاریخ خلیفهبن خیاط، صص 16٠- 164؛ تاریخ الامم و الملوک، ج 4، ص 23٨.
2- تاریخ الامم و الملوک، ج 4، ص 25٠؛ الفتوح، ج 5، ص 1٠؛ تاریخ الیعقوبی، ج 2، ص 241.
3- انساب الاشراف، ج 1، ص 411.