تاریخ اسلام از وفات پیامبر اکرم (ص) تا سقوط بنی امیه صفحه 74

مکه رود و با مشرکان گفت وگو کند. او پس از رسول خدا، به سرعت با ابوبکر بیعت کرد و کتابت نامه های خلیفه را بر عهده گرفت. در دورۀ خلیفۀ دوم هم، از نفوذ بسیار و حمایت خاصّ وی برخوردار شد. (1)

عثمان در محرّم سال 25 ق به وسیلۀ شورایی که عمر تعیین کرده بود، به خلافت رسید و در ذی حجّه سال 36 ق، پس از 12 سال خلافت، در ٨3 سالگی کشته شد. نام دقیق قاتل یا قاتلان عثمان معلوم نیست؛ ولی از شخصی به نام اسودان بن حمران مصری و حتّی برخی از اصحاب رسول خدا (ص) مانند طلحه یاد شده است. (2)گویند جنازه اش را در محلّ جمع آوری زباله انداختند و پس از سه یا چهار روز، عدّه ای شبانه و بی آن که بر آن نماز بگذارند، در محلّی به نام حَشّ کوکب به خاک سپردند. (3)

٢. کارگزاران

عثمان، بیشتر فرمانداران عمر و صحابۀ رسول خدا (ص) مانند عمّاربن یاسر و ابوموسی اشعری را تغییر داد و به جای آنان کارگزارانی از طایفۀ بنی امیّه برگزید. همچنین اشخاصی چون علی بن عدی بن ربیعه، خالد بن عاصی بن هشام، عبدالله بن حضرمی، قاسم بن ربیعه، یعلی بن امیّه، عبدالله بن عامر بن کریز، سعیدبن عاص، عبدالله بن سعد بن ابی سرح، ولید بن عقبۀ بن ابی معیط، معاویۀ بن ابی سفیان، جریربن عبدالله، اشعث بن قیس، عتیبۀ بن النهاس، سعیدبن قیس و سائب بن اقرع را بر مکه، طائف، صنعاء، بصره، کوفه، مصر، شام، قرقیسیا، همدان، آذربایجان، حلوان، ری و اصفهان گمارد.

وی، ابوموسی اشعری، جابربن فلان مزنی، سماک انصاری، قعقاع بن عمرو،

1- تاریخ الامم و الملوک، ج 2، صص 2٠3، 22٧-2٧٨ و 61٧؛ الاستیعاب، ج 3، ص 1٠3٨.
2- تاریخ المدینه المنوره، ج 4، ص 123٠؛ الطبقات الکبری، ج 3، ص 223.
3- تاریخ الیعقوبی، ج 2، ص 1٧6؛ الطبقات الکبری، ج 3، ص٧٧؛ تاریخ الامم و الملوک، ج 3، ص 443؛ الاستیعاب، ج 3، صص 1٠4٧-1٠4٩.