آیین برنامه سازی درباره ایام محرم صفحه 193

توان مند سازی و ارتقای روحیه و کسب آمادگی برای بلاهای عظیم و تحمل دشواری های شهادت بسیار مفید و اثر گذار است.

این برنامه بعدها در کاروان اسارت به رهبری امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب علیها السلام برای حفظ روحیه اهل بیت امام نیز به اجرا گذاشته شد. حتی می توان گفت یکی از برکات قرآن خواندن سر بریده امام پیش روی کاروان اسارت توان افزایی اهل بیت در شرایط و لحظات بسیار سخت اسارت است.

عبادت و عبودیت امام وقتی با فطرت پاکی برخورد می کرد، باعث جذب او می شد، البته اگر اغراض دنیوی سد راه او نمی شد. امام در مکه به مدت 5 ماه در مسجدالحرام نماز گزارد و در مسیر راه کربلا و در کربلا بسیاری نمازها و عبادت ها و عبودیت های امام را دیدند، ولی با غفلت و غرور از کنار تنها عبادتی گذشتند که یادآور عبادت های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امیرمؤمنان علی علیه السلام بود حرّ از لحظه مواجهه با امام تا رسیدن به کربلا 2 تا 3 روز بیشتر با امام نبود، ولی در همین مدت، با رعایت ادب در تمام نمازهای جماعت امام شرکت کرد. وی برای اولین بار در عمر خود، تجربه عبادت واقعی را دید و همین عامل به شدت او را به هم ریخت تا آن گاه که صبح عاشورا دوری از امام را نتوانست تحمل کند و برای همیشه به او پیوست.

جایگاه موضوع در جبهه سیاه و خاکستری

جایگاه موضوع در جبهه سیاه و خاکستری

وضعیت عبادت ورزی در جبهه سیاه و خاکستری چنین بود:

دشمنان امام به دوری از عبادت و عبودیت شناخته می شدند و این امر باعث شقاوت و قساوت دشمنان امام شده بود؛ چرا که بیشتر لشکریان کوفه از اراذل و اوباش دین گریز کوفه بودند. آنها حتی در شب و ظهر عاشورا، عبادت و عبودیت امام را به تمسخر گرفتند. البته به فرموده امام سجاد علیه السلام ، همه آنها ادعای مسلمانی هم داشتند و گاه نمازهای خود را به امامت ابن زیاد و عمر سعد می خواندند.

در جبهه خاکستری هم عبادت صوفیانه وجود داشت که جامعه و مسئولیت گریز بود. جلوه های این عبادت را به ویژه در شاگردان ابن مسعود در کوفه و عبادت تقلیدی و بدعت آمیز حاجیان و صحابه و تابعین در حجاز و مکه آن سال ها می توان دید.