آیین برنامه سازی درباره ایام محرم صفحه 274

زیر پاگذاشتن تمام ارزش و کرامت و منزلت خود می تواند انسان را به حیوانی درنده، بلکه پست تر از آن تبدیل کند. جالب است که در روایاتی که درباره توصیف شرایط آخرالزمان است، همه این اوصاف درباره انسان های گمراه آخرالزمانی صدق می کند. اینجاست که درس بزرگ عاشورا، دعوت به محاسبه گری درست درباره دنیا و چگونگی جمع بین آن و دین و آخرت است. در این مسیر باید مراقب بود چشم داشت گندم ری یا چند روز نفس کشیدن بیشتر، نه تنها تو را از امامت جدا نکند، بلکه تو را ناچار به تحمل هرگونه پستی و زبونی نکند. و به تدریج، تو را در برابر امامت قرار ندهد؛ تویی که قرار بود یار و یاور امام باشی، به واسطه تعلقات خود، حجاب ظهور نشوی و عاملی برای استمرار سیاهی آخرالزمانی نگردی.

5. دل بستگی ها و وابستگی ها

5. دل بستگی ها و وابستگی ها

دنیا از نگاه دین، مزرعه آخرت است و از نگاه دنیاگرایان، خود هدف است و از منظر مدعیان هوش و زرنگی با نظریه جمع بین دنیا و آخرت، هم عرض آخرت است. از آنجا که دنیایی که مظاهر و جذابیت های فراوان دارد و از ابتدای تولد به ویژه پس از بلوغ و تکلیف، هر چه بر سن آدمی افزوده می شود، با تعلقات و جذابیت های بیشتری روبه رو می گردد و با کمیّت های دنیوی فراوانی روبه رو می گردد، اینجاست که نوع نگاه به دنیا، وضعیت آدمی را نسبت به کمیّت جذابیت ها و نوع گرایش به آنها تعیین می کند. در این مرحله، اگر آدمی دنیازده با فریب کاری مدعی نظریه جمع گردد، کار به جایی می رسد که دل بستگی هایش به وابستگی تبدیل می شود و وابستگی، اسارت هایی را به همراه دارد که از سر و روی او می بارد. گاه حتی کوچک ترین مظاهر دنیوی چون بتی برای او می گردد که دل کندن و جدا شدن از او برایش ممکن نیست. اینجاست که انسانی که آزاد و رها آفریده شده بود، وقتی به خود می آید، خود را اسیر انواع بت ها و دل بستگی ها می بیند که او را کاملاً زمین گیر کرده اند. بدترین مرحله وابستگی آن است که آدمی به واسطه طمع و دل بستگی هایش، اسیر و برده مردمی همانند خود گردد و برای حفظ منافع خود به دنبال راضی کردن آنها یا چاپلوسی برای آنها باشد. ثمره این کارها، بردگی، پستی و زبونی و در نهایت، تن دادن به هر کار ناشایستی است.