تفسیر مقدماتی قرآن کریم صفحه 127

آموزه ها و پیامها

1. عالمان بی عمل همچون الاغ بارکشی اند که بر پشت خود کتاب دارند: [ مَثَلُ الَّذِینَ ... کَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَارَم ا... ]؛

2. هر کس که نور وحی به او برسد و از آن بهره مند نشود، به مرحله حیوانی سقوط می کند: [ ...کَمَثَلِ الْحِمَارِ... ]؛

3. توجّه نکردن به محتوای کتاب آسمانی و تکذیب آیات آن، ستم به خود و دیگران است: [ ...الَّذِینَ کَذَّبُوا بَِایَتِ اللَّهِ ... الْقَوْمَ الظَّلِمِینَ ]؛

4. ستمکاری، مانع هدایت انسان است: [ ...لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّلِمِینَ ]؛

5 . نسبت به وحی عمل گرا باشید.

مقدّمه

قرآن کریم در آیات ششم تا هشتم سوره جمعه به رابطه محبّت خدا و اعمال انسان با مرگ خواهی و مرگ گریزی یهودیان و حتمی بودن آن اشاره می کند و می فرماید:

[ قُلْ یَأَیُّهَا الَّذِینَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّکُمْ أَوْلِیَآءُ لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن کُنتُمْ صَدِقِینَ أ وَ لَایَتَمَنَّوْنَهُ و أَبَدَم ا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَ اللَّهُ عَلِیمُ م بِالظَّلِمِینَ أ قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ و مُلَقِیکُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَی عَلِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهَدَهِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ]؛ (1)

بگو: ای کسانی که به (آیین) یهود گرویدید! اگر می پندارید که شما دوستان خدایید نه سایر مردم، پس اگر راست می گویید آرزوی مرگ کنید؛ و [لی] آنان به سبب آنچه (از اعمالی) که پیش از خود فرستاده اند، هرگز آن [مرگ] را آرزو نخواهند کرد؛ و خدا به [حال] ستمگران داناست. بگو: در واقع مرگی که از آن فرار