تولید ملی، کار و سرمایه از منظر آموزه های دینی صفحه 102

هنوز هم مسئله غذا از نظر اجتماعی و اقتصادی در درجه اول اهمیت قرار دارد و مسئله ای استراتژیک به شمار می آید، به گونه ای که موقعیت کشوری، با سطح و نوع غذای مردم آن کشور مشخص می شود. بدون شک آنچه در میان مواد غذایی بسیار اهمیت دارد و جزو جدایی ناپذیر مواد غذایی روزانه است، پروتئین حیوانی است که از راه دام تهیه می شود. تولیدات و فرآورده های دامی، افزون بر تأمین غذای مردم جوامع، در تأمین پوشاک و برخی محصولات صنعتی و دارو و مواد بهداشتی کاربرد فراوانی دارند.

اهمیت و جایگاه دام داری در اسلام

اهمیت و جایگاه دام داری در اسلام

در آموزه های دینی، به موضوع دام داری با توجه به نقشی که در تأمین نیازهای مردم دارد، اهمیت زیادی داده شده است. بر اساس روایات دینی و تاریخی، انبیا و اولیای الهی، دام دار بود. برای نمونه، حضرت موسی(ع) سال ها چوپان بود و نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله نیز بخشی از عمر شریف خویش را به چوپانی و گله داری گذراند.

در اشاره به این حقیقت، در برخی روایات چنین آمده است: «ما بَعَثَ اللهُ نبیاً قَطُّ حتّی یستَرْعِیهِ الغَنَمَ؛ خدا هیچ پیامبری را برنینگیخت، مگر اینکه وی را بر شبانی گمارد».(1)

دام داری از نظر تأمین نیازمندی های زندگی، در درجه دوم اهمیت است؛ زیرا بسیاری از مواد غذایی، پوشاک و... از فرآورده های دامی فراهم می شود.

به همین دلیل، بر اساس آموزه های حیات بخش اسلام، دام داری اهمیت فوق العاده ای دارد. در آیات و روایات، به صورت های مختلفی از فواید و